Een dag per week natuurkundedocent, twee dagen per week pianoleraar, in het weekend spelen in pianobars. Leidenaar Jan Stroomer (40) vond tien jaar geleden dat zijn aandacht te versnipperd was. Hij besloot volledig voor de muziek te gaan.

In 2010 verscheen dan ook onder de titel ’Tracks’ zijn eerste plaat. Als bandnaam koos hij voor The Stream, waarmee hij verwijst naar zijn eigen achternaam. ,,De eerlijkheid gebiedt ook te zeggen dat dit eerste album vooral een soloproject was’’, zegt Stroomer. ,,Ik had de liedjes opgenomen met behulp van bevriende muzikanten.’’

Het album ’Tracks’ bestond volgens hem uit een bonte verzameling nummers, die hij sinds zijn tijd op de middelbare school had geschreven. ,,Blijkbaar moesten die er eerst uit. Toen ik deze liedjes had opgenomen, kreeg ik weer ruimte voor nieuwe creativiteit en kon ik verder.’’

Grote gebaar

Uit de door Stroomer geschreven nummers blijkt een grote liefde voor theatrale muziek. Queen, Billy Joel en Rufus Wainwright zijn enkele van zijn muzikale helden en die schuwen ook bepaald het grote gebaar niet. ,,Na de eerste plaat konden we op een aantal plekken optreden. Ik ging daarom een band formeren met een drummer, een bassist, een gitarist en ikzelf als zanger achter de piano.’’

Uiteindelijk hield deze formatie geen stand. Stroomers orkestrale aanpak vroeg toch om een ander soort muzikanten. ,,Het tweede album ’Art Nouveau’ in 2014 maakte duidelijk dat The Stream nooit een gitaarbandje zou worden. Het was allemaal een tikje theatraler en orkestraler dan dat. Daarom ben ik op zoek gegaan naar vaste muzikanten, die ook van deze muziekstijl houden.’’

Zo ontstond The Stream in de huidige bezetting met maar liefst drie zangeressen in de gelederen. ,,We zijn er inmiddels achter dat onze shows het goed doen in een theaterzaal. Sindsdien gaan onze platen eigenlijk steeds vergezeld van een theatershow.’’

Danseres

Voor de twaalf nummers op het album ’Sweet Sally, sad departure’ in 2018 zette Jan Stroomer zelfs strijkers en blazers in. Er kwam een theatershow bij, waarin ook een belangrijke rol was weggelegd voor de Leidse danseres Rosa Allessie. ,,We hebben deze show best vaak gespeeld. Begin dit jaar mochten we de show laten zien op Eurosonic Noorderslag in Groningen in de hoop daar meer optredens uit te slepen. Helaas bleek dat door de coronapandemie ook voorlopig ons laatste optreden te zijn.’’

In het concertloze jubileumjaar besloot Stroomer daarom zijn oude werk opnieuw op te poetsen. ,,Als liedjes lang op het repertoire staan, dan veranderen ze gaandeweg. Ik zing ze soms met een andere emotie of ze krijgen meer gelaagdheid. Sommige liedjes van mijn eerste album had ik alleen ingespeeld en ik maakte toen ook nog veel gebruik van de computer. Inmiddels heb ik een voorkeur voor echte muziekinstrumenten.’’

Kinderlijke angst

Uiteindelijk heeft Stroomer acht liedjes in een nieuw jasje gestoken. Het zevende ’Is there anybody out there?’ verscheen vorige week. ,,Dit nummer beschrijft een soort kinderlijke angst als ’s avonds het licht uitgaat. Die angst past wonderwel bij dit rare coronajaar. Het is een schreeuw om contact, terwijl dat nu juist voor iedereen op een laag pitje staat.’’

Het achtste herziene liedje verschijnt in de loop van deze maand. ,,Dat is ’Losing control’ van het album ’Art Nouveau’. We hebben dat destijds nog met een videoclip in Trianon gepresenteerd. Toen we dit nummer opnieuw opnamen, dacht ik: eigenlijk is dit gewoon materiaal voor de Top 2000.’’

De opgepoetste liedjes zijn op Spotify te vinden. ,,Een album ervan maken is pas interessant als je ook weer optredens kunt doen.’’

Meer informatie: www.thestream.nl