In zijn tirade tegen de twee agenten die hem hadden opgepakt gebruikte M. zulke stevige bewoordingen dat de officier van justitie het bedreiging en opruiing vindt. Zo plaatste hij een foto van een bloedende agent met het bijschrift ’documenting beauty’ en stelde hij geen traan te zullen laten als de twee agenten iets ergs overkwam. Ook  suggereerde hij eens te zullen uitzoeken waar ze woonden en of ze kinderen hadden. Voor het OM voldoende om 60 uur werkstraf en twee weken voorwaardelijke celstraf te eisen met een proeftijd van twee jaar.

Racisten

Volgens M. slaat justitie de plank volkomen mis. Hij wil best toegeven dat het niet de slimste opmerkingen zijn. ,,Maar nergens staat ’ik ga die agent verkrachten’, of ik ’ga hem vermoorden’. Nergens staat dat ik ze iets ga aandoen." M. vindt zijn uitlatingen, tot verbazing van de rechter, zelfs niet beledigend. ,,Nee, op het moment dat het gebeurde, waren ze in mijn ogen racisten’’, legde hij uit. ,,Dus als ik dat dan opschrijf, is dat geen belediging.’’

Want M. is er ook anderhalf jaar na dato nog van overtuigd dat de politie hem destijds met racistische motieven oppakte na het stappen. ,,Ik stond tussen twee blanke jongens, en er was een leeg pakje peuken van me gevallen. Toen stopte een politiewagen en spraken die agenten me erop aan. Toen kon ik me niet legitimeren omdat ik mijn jas was krijtgeraakt en namen ze me mee. Ze zochten gewoon een reden.’’

Verkrachting

En daarom, zo legde hij de rechter uit, was hij zo woedend en gefrustreerd geraakt dat hij in een opwelling die pagina had gemaakt. ,,En als ze nou écht geloven dat dit bedreiging is en een oproep tot verkrachting en geweld… dan laat je me toch niet anderhalf jaar vrij rondlopen?’’

De rechter gaf hem het voordeel van de twijfel, en sprak M. vrij van bedreiging en opruiing. Dat vindt M. onvoldoende. Hij wil ook van de boete voor belediging af en zegt in beroep te zullen gaan.