Berthold Bakker, directeur van Used Products met bijna 60 franchisenemers in Nederland (waaronder Leiden) en België, vindt dat de wet zijn doel voorbij schiet. ,,Het gaat ten koste van de mensen die zijn aangewezen op een pandjeshuis. Vooropgesteld: het belenen van goederen maakt maar een klein deel van ons bedrijf uit. Het verschilt per plaats, maar gemiddeld is het niet meer dan vijf procent van onze omzet. Als je kijkt naar wie er gebruik van maken, dan zijn het mensen die ’even snel geld nodig hebben’. Wij voorzien wat dat betreft in een behoefte. De klant is de dupe.’’

20 procent

Commerciële pandjeshuizen rekenen een vergoeding voor het belenen van artikelen, ingebracht door mensen die kortdurend geld nodig hebben, niet ergens anders terecht kunnen of bewust kiezen voor het pandjeshuis. Het mag niet zo heten, maar die vergoeding komt bij de grote landelijke franchiseketen Used Products overeen met een rentepercentage van 20 procent per maand. Per 1 juli mag die leenvergoeding niet meer bedragen dan maximaal 9,5 procent per maand, per 1 juli 2015 zelfs nog maar 4,5 procent per maand. Ook zijn pandjeshuizen verplicht de goederen twee maanden vast te houden voordat ze verkocht mogen worden na belening, nu is dat nog 28 dagen. Bakker rekent voor: ,,Klanten hebben het recht om binnen twee maanden het product terug te kopen tegen een vergoeding van 8 euro per maand. Voor die prijs nemen wij de spullen in, doen de administratie, slaan het – verzekerd – op en we geven daar cash geld voor. Als we nog maar de helft mogen vragen als vergoeding, is ons risico groter.’’

Marges

Een medewerker van het Leidse filiaal van Used Products laat weten dat de toekomst met deze nieuwe wet onzeker is. ,,Het kan drukker worden, omdat de rentes omlaag gaan. Maar het kan ook zijn dat we de marges niet meer halen en dat het niet meer vol te houden is.’'

De eigenaar van een ander pandjeshuis in Leiden maakt zich ook zorgen. ,,Ik snap niet zo goed waarom deze wet er moet zijn. We financieren alles zelf. We verpanden vaak kleine bedragen. Het is niet dat hier mensen weglopen met duizenden euro’s. Als ik twintig euro beleen, dan is twintig procent daarvan vier euro. Als dat omlaag gaat naar 4,5 procent maak ik me daar als ondernemer wel zorgen over, de lasten moeten toch betaald worden. We zullen vaker ’nee’ moeten zeggen tegen producten die mensen hier aanbieden. Nu worden de rentepercentages gelijk aan die van de gemeentelijke pandjeshuizen, maar daar zijn er maar twee van in Nederland én die draaien op subsidie.’’

Stunten

Ook volgens Bakker gaat de vergelijking met gemeentelijke pandhuizen niet op. ,,Het risicoprofiel is volledig anders. Gemeentelijke huizen nemen alleen goud en sieraden in onderpand en baseren zich op de goudprijs. Als wij een iPhone 4 in onderpand nemen en een keten zet het weg als stuntartikel, dan daalt onze iPhone ook in waarde.’’