Nico: ,,De eerste drie maanden na de verdwijning heb ik niet gewerkt. Mijn vrouw en ik hebben toen vierentwintig uur per dag gezocht. Letterlijk. Dan ging ik met een stoel naar het gebied waar Charlie zou moeten zijn. 's Nachts daar zitten, en heel stil wachten. Op een gegeven moment kende ik iedereen in die buurt, wist ik welke tv-programma's de mensen graag keken. Maar Charlie heb ik daar nooit gezien.''