LG-hockeyers Alecto lachen om een tegendoelpunt
Het LG-hockeyteam van Alecto in training. Het plezier spat ervan af.© Foto Jordy Kortekaas
,,Wacht even’’, roept LG-hockeyer Koos naar zijn teamgenoten als hij een epileptische aanval voelt aankomen. Hij trekt zijn keepersspullen uit en valt op de grond. ,,Dit gebeurt wel vaker’’, reageert een van zijn trainers. De LG-hockeyers van Alecto maken het wekelijks mee tijdens trainingen of wedstrijden. Ze hebben motorische beperkingen en (soms) zware autistische stoornissen, maar desondanks spat het plezier er vanaf.
,,Daar kunnen wij nog wel iets van leren’’, zegt trainster Nina Haas. Zo verloor het LG-team een paar weken geleden met 8-2 van Amsterdam. Een flinke nederlaag, maar de hockeyers zaten er niet mee. ,,We hebben toch twee keer gescoord? Dat is beter dan de vorige keer’’, zei een van de spelers met een glimlach.
Het geeft aan hoe deze groep zaken kan relativeren. ,,Ik zou er enorm de pest in hebben als ik met 8-2 verlies, maar zij blijven er plezier in houden. Dat geeft voor mij ontzettend veel voldoening’’, vertelt de pas 26-jarige Haas, die zelf al bijna tien jaar betrokken is bij het LG-hockey op Alecto. Haas reageerde destijds samen met haar leeftijdsgenoot Sandra Broekema op een oproep van de club. Die was geplaatst door Annetje Spies, de vrouw die het team oprichtte in 2000.
Sinds dat jaartal is het LG-hockey op Alecto nog steeds uitzonderlijk in de regio Leiden en Den Haag. De twaalf spelers komen dan ook uit heel de regio: Sassenheim, Voorschoten, Leiden, maar ook Den Haag en Wateringen, van waar ze soms zelfstandig of onder begeleiding naar Leiderdorp komen.
LG verschilt van G-hockey, dat meer is bedoeld voor mensen met een verstandelijke beperking en ook veel bekender en groter is. Zo bestaat de LG-competitie in Nederland uit slechts twaalf ploegen in twee verschillende poules, verspreid over het hele land, van Maastricht tot Amsterdam. Het blijft desondanks een relatief kleine tak ten opzichte van G-hockey, dat meer teams in regio Leiden en Den Haag kent zoals onder andere bij Forescate in Voorschoten.
Moeilijk verhaal
De onbekendheid van LG probeert oprichtster Spies - samen met de andere trainers - al jarenlang te doorbreken, maar dat blijkt een moeilijk verhaal volgens Haas. ,,Sommigen weten niet eens dat het bestaat. Daarnaast ligt het ook vaak bij de ouders, die veel energie moeten steken in het halen en brengen. Of andere ouders moeten per se bij de wedstrijd of training aanwezig zijn, in het geval het een keer misgaat.’’
Zo gaat het ook bij keeper Koos, wiens vader bijna iedere wedstrijd of training meegaat vanuit Sassenheim. Om te kijken en om te helpen bij een epileptische aanval van zijn zoon. De bereidwilligheid en de liefde voor zijn kind is groot, maar niet iedere ouder heeft tijd om met zijn zoon of dochter mee te gaan.
Naast de onbekendheid heeft het LG-hockey in Leiderdorp ook te maken met de concurrentie van andere sporten, zoals voetbal, korfbal en paardrijden. ,,Ze kiezen soms liever voor iets anders of stappen na een aantal jaar hockey over naar een andere sport’’, vertelt Haas, die met de andere trainers blijft strijden voor meer LG-hockeyers op Alecto. ,,We hopen nog steeds op een tweede team.’’