Met vier punten uit zes wedstrijden is Voorschoten ’97 het nieuwe seizoen in de eerste klasse beroerd begonnen. Voor Lourens niet echt een verrassing. ,,We zijn zeventien selectiespelers kwijtgeraakt en daar is bijna niets voor teruggekomen. Ik moet het doen met jongens die vorig jaar nog in tweede elftallen voetbalden. Dan weet je dat je hard moet werken en dat het moeilijk wordt. Frustrerend is het niet. Dan had ik er niet aan moeten beginnen. Maar als straks blijkt dat het niveau voor ons te hoog is, dan is het maar zo.’’

Lourens was een voetballeven actief bij Forum Sport. Hij was er over drie periodes dertien jaar hoofdtrainer en fungeerde in de overige zeven jaar als jeugdtrainer en -coördinator. Zijn ervaring kan wel eens van pas komen op Adegeest. Voorschoten ’97 moet het, in tegenstelling tot het verleden, meer en meer met eigen jongens doen. ,,Het gaat niet alleen om trainingen bij het eerste elftal. Het is de bedoeling de hele club beter te maken. Vorig jaar zijn er ook jeugdspelers vertrokken. Die moet je aan je gaan binden. Daarin kan nog een slag geslagen worden. Het zou mooi zijn als Voorschoten ’97 een eigen gezicht krijgt met eigen jongens.’’

Het mocht dan een spectaculair duel zijn geweest tegen Westlandia, Laurens zat geen moment rustig op de bank. Oorzaak één van de vele (17) tegengoals is het gebrek aan lengte achterin. ,,Elke bal die hard en zuiver de zestien in gaat, levert gevaar voor ons op. Dat krijgen we er niet uit. Kijk, als we elke week met 7-5 winnen, hoor je me niet, maar dat is gekkigheid. Gelukkig gaat het voetballend steeds beter. Vijf van de zeven tegendoelpunten vielen uit twee corners, twee vrije trappen en een strafschop, terwijl wij zelf zeven voetballende doelpunten maakten. Dat geeft de burger moed. Winnen is voor elke sporter prettig. Het gaat steeds beter. Het kan niet anders dan dat we de komende weken resultaten blijven pakken.’’