Een baggervette glimlach, trotse clubmensen en tranen van intens geluk waren uiteindelijk een gevolg van een gekantelde wedstrijd. ACV werd met 3-1 verslagen en FC Rijnvogels werd zo de derde Katwijkse club die een stap voorwaarts zet.

Vorige week werd de formatie van Hein van Heek nog betiteld als ‘kleine broertje’ van de voetbalbolwerken Katwijk en Quick Boys in het programmablad van ACV, overigens een zienswijze die overeenkomt met de gedachte die leeft bij FC Rijnvogels zelf, maar de werkelijkheid ziet er anders uit. Na afloop werd er door menig ‘Rijnvogel’ fijntjes en met een knipoog naar Nieuw-Zuid aangegeven dat de weg naar de topklasse, straks derde divisie, veel korter is geweest dan die van de club van Nieuw-Zuid. Een gebbetje, maar wel op feiten gebaseerd. Immers, in april 2014 werd FC Rijnvogels kampioen van de eerste klasse en twee jaar later is het alweer feest. Een groeispurt derhalve die opzien baart.

Terug naar de beginfase van de wedstrijd en de op dat moment andere situatie. In Assen was met 1-0 verloren en in die heenwedstrijd hadden de bezoekers het vooral voor de pauze lastig gehad. Het was nu niet anders. ACV zette de toon en de nu gastheer moest toezien dat het eerste deel van de eerste helft volledig voor de manschappen van trainer Hans de Jong was. Niet toevallig maakte Angelo Cijntje het leven zuur voor de Katwijkse formatie. De rechtsback was, niet anders dan in Drenthe, een belangrijke pion en de rechtsback maakte gebruik van de wankele organisatie bij FC Rijnvogels.

Op dat moment was het dus 0-2 en daarmee werd het tamelijk stil op de Kooltuin. Even later was er voor het eerst Katwijkse deining nadat scheidsrechter Tom Koekoek Yoran Popovic resoluut naar de douches verwees na een natrappende beweging. Het gaf de gastheer nog niet echt vleugels, hoewel een kopbal van Rob Zandbergen van dichtbij zomaar de gelijkmaker had kunnen betekenen rond de dertigste minuut. Door de bank genomen had ACV echter voor de pauze het meeste recht op de voorsprong.

Na de onderbreking kwam er vuur in het spel van FC Rijnvogels. Sammy Zandbergen verving de licht geblesseerde Wouter Soomer en dat pakte goed uit. Er kwam meer diepgang in het spel van de brigade van Van Heek en vooral Rob Zandbergen kreeg opeens meer ruimte en dat leverde prompt vier kansen op na rust. Een verschil van dag en nacht derhalve met het spelbeeld van voor rust. De ingevallen Zandbergen was dichtbij de 1-1, maar kort daarop viel die belangrijke treffer daadwerkelijk. Thomas Dijk scoorde met het hoofd.

De tweede wissel pakte nog beter uit. Thijs van Kruistum, goalgetter in het tweede, was koud in het veld of hij scoorde. De maker van de derde goal van de middag bleek na afloop nog meer een ijskonijn dan Van Heek doorgaans is. ,,Ik zag de voorzet komen, liep naar de tweede paal en mijn tegenstander liep niet mee. Daar was ik hem dankbaar voor, want zo kon ik koppend scoren”, somde de invaller koeltjes en nuchter op.

ACV kreeg daarna het ene been niet meer voor het andere en FC Rijnvogels besliste het duel vervolgens ook nog in de reguliere speeltijd. De afzwaaiende Martijn Tjon-A-Njoek loste daarmee zijn belofte in, maanden terug al gedaan, om zijn ploeg naar een hoger plan te tillen.

De ontlading daarna was groot. Promotie afdwingen is een, maar zo snel stappen maken is niet elke club gegeven. FC Rijnvogels schikt zich graag in de rol van ‘klein broertje’, maar is dat al lang niet meer. Het werd andermaal bewezen.

FC Rijnvogels- ACV 3-1 (0-1). 14. Cijntje 0-1, 49. Dijk 1-1, 79. Van Kruistum 2-1, 87. A Njoek 3-1. Scheidsrechter: Koekoek. Toeschouwers: 2200.

FC Rijnvogels: Messemaker, Ten Hoope, J.Zandbergen, Wijmer, Soomer (46.S.Zandbergen), Van der Breggen, Van der Horst (78. Van Kruistum), R.Zandbergen, Dijk (84.Onderwater), Van Veen, Tjon-A-Njoek.