Het is makkelijker dan gedacht. ,,Een tweede master? In Grieks en Latijn? Dat is ontzettend handig voor het omschrijven van huidafwijkingen!’’, roept de hoogleraar enthousiast. ,,Ga jij lekker naar je uitreiking. Krijg je van mij gewoon een voldoende voor die toets over maligne huidtumoren die je dan mist.’’ Nog een bewijs dat kennis van de klassieken wel degelijk van praktisch nut is in sommige situaties.

Nog één keer race ik met gevaar voor eigen leven door de binnenstad richting de faculteit geesteswetenschappen. Traditiegetrouw prop ik snel nog even wat koekjes naar binnen en voeg me dan bij het gezelschap dat mij komt zien afstuderen. Mijn ouders, mijn docenten Grieks en Latijn van de middelbare school en mijn beste vriendin van geneeskunde bieden vandaag mentale steun. Een scriptie van 20.000 woorden schrijven over onbegraven lijken in Griekse tragedies is een eitje, maar opstaan voor een zaal gevuld met mensen die naar je kijken en voor je klappen terwijl je een diploma in ontvangst neemt, blijft een hele opgave.

Ik had verwacht dat ik weemoedig en verdrietig zou zijn bij het ontvangen van dat belangrijke papiertje. Het symboliseert een afscheid van iets dat ik vier jaar lang met heel veel plezier heb gestudeerd. Maar ik betrap mezelf erop dat ik helemaal niet nostalgisch ben. Euforisch, trots, blij, dat allemaal wel, maar ik heb geen spijt dat het nu voorbij is.

Dat stoort me. Is het een opluchting om voortaan alleen geneeskundestudent te zijn? Vond ik Grieks en Latijn minder leuk dan ik mezelf voorhield? Het antwoord dient zich een maand later aan. In mijn rugzak zit een tragedie van Euripides. In de trein op weg naar mijn coschap en gedurende het eten voor mijn avonddienst stort ik me op de Griekse zinnen. Tijdens de uitreiking van mijn master kreeg ik te horen dat ik altijd welkom was om verder te gaan met onderzoek in de Klassieken. Daarom ben ik niet verdrietig over het einde van die studie. Dit was geen afscheid. Net als vier jaar geleden ben ik nog lang niet klaar met Grieks en Latijn.

Maaike van der Plas loopt het eerste jaar van haar coschappen. De afgelopen vier jaar studeerde ze naast geneeskunde klassieke talen, waarin ze haar master haalde. Maaike komt oorspronkelijk uit Katwijk, is verslaafd aan lezen en kijkt graag door haar telescoop.