Landskampioen Katwijk moet winnen omdat het anders tegen Noordwijk degradeert
,,Katwijk is een fanatieke club, in positieve en negatieve zin.’’ Foto Orange Pictures/Willem Jan Dijkdrent
De aanstaande afmars - althans, reëel bezien - van de landskampioen uit de topklasse heeft alles in zich van een Bijbelse vertelling. Verraad, verdriet en verering begeleiden de Katwijkse kruisigingstocht. Hoe beleven zij, de trouwelingen, de supporters die langs de Via Dolorosa staan, die trieste gang?
Gerard Maagdelijn heeft een tatoeage. Hij zette hem op twitter. Voor op zijn linkerschouder prijkt het clublogo. Daarboven vier sterren. Ze staan symbool voor de vier landstitels die Katwijk veroverde, in 1993, 1994, 2000 en 2013.
,,Week in, week uit, ga ik met knikkende knieën. Steeds was er een kans dat we zouden degraderen’’, vertelt hij. ,,Het gevoel is alsof de klap al is geweest. Maar die klap komt echt nog.’’
Als Katwijk zaterdag niet wint van Noordwijk, is het gedegradeerd.
Schootsafstand
Op 12 april, thuis tegen Rijnsburgse Boys, kon het gebeuren. Maar Noordwijk bleef die dag - nog net - binnen schootsafstand. Een week later, in Barendrecht, was Katwijk gedegradeerd. Maar de ploeg stond op (2-3), en strompelde verder (3-3). ,,Het zonnetje scheen lekker’’, herinnert Greet van den Bosch zich. ,,We kwamen met 2-0 achter. Het is klaar, dacht ik. Ik ben met het gezicht in de zon in het gras gaan liggen. En dan wordt het 2-1.’’
,,Telkens blijft dat moment uit’’, zegt Adriaan Vooijs, voorzitter van de supportersvereniging. ,,Nu dat zo is, krijg ik eigenlijk steeds meer hoop. Maar waar dat op gebaseerd is, weet ik niet.’’
Reëel
,,Het is heel reëel om te denken dat we degraderen’’, vervolgt hij. ,,Maar ik verwacht dat wij van Noordwijk gaan winnen. Die krijgen dan toch de bibbers.’’
,,Het lijkt wel alsof wedstrijden vijf tot tien minuten te lang duren voor ons’’, zucht Arnout van Zanten. ,,We hebben in slotfases heel veel punten verspeeld. We hebben zeven wedstrijden voor gestaan die we niet wonnen.’’
Behalve tegen Rijnsburgse Boys en Barendrecht was dat bij Noordwijk (3-2), GVVV (3-2), uit in Rijnsburg (3-3), tegen Lisse (3-3) en IJsselmeervogels (4-3). Opgeteld zijn dat elf punten, waardoor Katwijk ook zeven punten voor had kunnen staan op Noordwijk, in plaats van er zes achter.
,,De verdediging maakt veel meer fouten dan vorig seizoen’’, analyseert Rein Klinkenberg. In zijn verdere opsomming noemt hij pech, blessures, schorsingen en verkeerde keuzes van de trainer.
Vooijs stelt vast: ,,We trekken wedstrijden niet over de streep. Dan moet je bij jezelf te rade gaan. Hoe komt het dat het niet lukt?’’
Fakkels
Maagdelijn was, als lid van de sfeercommissie, nauw betrokken bij de supportersactie van december. Met ruim 400 man en vrouw begeleidden ze de spelers met fakkels en vlaggen naar het trainingsveld. Dat was een indrukwekkend moment.
Ook Van den Bosch bereidde die actie voor. Ze zit trouwens ook in de jubileumcommissie - Katwijk bestaat 75 jaar, in de familiedagencommissie, ze staat in de clubshop en organiseert jeugdactiviteiten. ,,Maar’’, klinkt het bescheiden, ,,moet dat er allemaal in?’’ Ze vindt het niet meer dan normaal. Het is de aard van het beestje. ,,Waar hulp nodig is, spring ik bij.’’
Ooit was ze voor de rivaal, Quick Boys. ,,Door mijn ouders.’’ Met de vader en oom van Van der Gugten volgde ze die club naar uitwedstrijden. ,,Tot ik zelf ging voetballen, bij Katwijk. Dit is één familie.’’
Valkenburg
Klinkenberg woont sinds vijf jaar in Valkenburg, maar is altijd Katwijker gebleven. ,,Al sinds de kampioenschappen die Katwijk meemaakte, loop ik er achteraan.’’
Maagdelijn mist vrijwel geen training van het eerste elftal. ,,Er was wel eens onenigheid. Dat liep best hoog op. Ik kreeg het idee dat het dit seizoen niet één team is. Daarin waren wij vorige jaren juist heel sterk. Er speelden ook andere zaken met spelers. Wat er binnen bij ze gebeurt, weet je niet, maar je ziet het terug op het veld, in onderling gedrag.’’
,,Mijn zorgen begonnen toen we iets van vier keer op rij verloren’’, vertelt Martin van der Gugten, voormalig bestuurslid en ploeggenoot van Van Zanten in Katwijk 11. ,,Na Noordwijk uit is dat gevoel niet meer weg geweest. Anderen hebben medelijden met ons. Maar medelijden wil je liever niet, hoe goed bedoeld ook.’’ Vooijs: ,,Iedereen dacht: het komt wel goed. Maar het kwam maar niet goed.’’
Machtspositie
Samen met de sportieve neergang kwam een bestuurscrisis. Als hoofdsponsor en voorzitter van de Stichting Topvoetbal Katwijk kreeg Diek Parlevliet een sterke machtspositie. Toen de weerstand daartegen toenam, dolf de clubvoorzitter, Willem Guijt, het onderspit. Hij stapt later dit jaar op.
,,Het jammere ervan is dat iedereen de kop in het zand steekt voor een beetje geld’’, vindt Niels Haasnoot, die een groeiende groep supporters zegt te vertegenwoordigen. ,,Dat is niet Katwijk-waardig. Zo zijn wij als club nooit geweest.’’
In de thuiswedstrijd tegen Rijnsburgse Boys hadden ze, boven bij de oude vuilnisbelt, spandoeken opgehangen. ’Wanprestatie + wanbeleid = degradatie’, stond er op één. ,,We willen iedereen wakker houden’’, legt hij uit.
Niet zonder hem
Over Parlevliet: ,,We hebben ons zo gemanoeuvreerd dat we niet meer zonder hem kunnen.’’ En de trainer, Cees Bruinink, moet weg. De promotie tot technisch directeur volgend seizoen, vindt hij geen oplossing. Klinkenberg valt hem bij. ,,Hoewel hij een goede coach is en veel heeft bereikt. Maar na zoveel nederlagen had er een einde aan moeten komen.’’
,,Mensen hebben moedwillig de publiciteit gezocht. Dan hang je de vuile was buiten’’, vindt Van Zanten. ,,Heel vervelend, al dat gedoe in de krant’’, zegt Van der Gugten. ,,Zo wil je je club niet zien.’’
Van den Bosch: ,,We kijken weer vooruit, en niet meer achterom.’’
Emoties
,,Katwijk is een fanatieke club, in positieve en negatieve zin’’, aldus Vooijs. ,,Mensen zijn hun emoties niet altijd de baas. Je probeert de eenheid te bewaren, als voorzitter van de supportersvereniging. Dat is lastig gebleken. Het leidde tot chaos en een crisis die nog steeds niet helemaal bezworen is.’’
,,Eigenlijk heb ik me al bij een degradatie neergelegd’’, bekent Haasnoot. ,,Dat is beter voor mij. Laat het maar gauw klaar zijn. Het liefst ga ik niet zaterdag, maar ik ga wel. De laatste keer heb ik me een beetje misdragen, daar heb ik spijt van.’’
Van Zanten: ,,Voor mij is het geen jubileumjaar. Ik ben naar ons verjaardagsfeest geweest. Dat voelde heel raar. Degradatie is helemaal geen feestelijke aangelegenheid.’’
,,Van een van de mooiste dingen in je leven, het landskampioenschap’’, treurt Maagdelijn, ,,ga je naar een van je diepste momenten.’’