Zalige zondag
Heerlijk. Er even tussenuit in Radio Kootwijk, ver van de bewoonde wereld. Destijds zo afgelegen neergezet om het transoceanische contact met Nederlands-Indië tot stand te kunnen brengen, tegenwoordig als gevolg daarvan een bijzonder gebied midden op de Veluwe.
Ik was er voor een ’zalige zondag’, een maandelijkse activiteit van een theatergroep. Het behelst uiteraard een optreden, maar niet nadat de bezoeker zich te goed heeft gedaan aan een uitgebreid lunchbuffet en een poging heeft gedaan die calorierijke zonde met een gemoedelijke boswandeling weer enigszins goed te maken.
Echt een zondag om even de zinnen te verzetten en het stressvolle dagelijkse leven een tijdje te vergeten.
Tot ik de informatiekaarten van de wandeling las, dan. Of ik wel de rust neem om na te denken over mijn toekomst en dan net als de grove den een langetermijnplanning heb?
Of ik op mijn werk wel voldoende ruimte krijg om mijn kwaliteiten te benutten, of dat ik net als het wilde zwijn gewoon te veel ruimte neem als anderen me niet kaderen?
En kan ik net als de vleermuis licht in de duisternis zien - bijvoorbeeld door positief om te gaan met een krimpende en veranderende organisatie?
Nee, dank u. Dit keer ben ik liever een koala; die doen een uurtje of twintig slaap per dag.