Sporen: een trambrug met kanonnen

Foto: collectie Stichting Historisch Genootschap De Blauwe Tram

Wim Wegman

De trambrug over de Bennebroekervaart riep tot een paar weken geleden gemengde gevoelens op. Ten eerste was er natuurlijk blijdschap. Eindelijk weer eens een tastbare herinnering aan de verdwenen tramlijn. Maar er kwam ook een gevoel van meewarigheid op. Want, mijn hemel, wat hadden ze dat ding toegetakeld.

De brug was in de tramtijd geen heel geavanceerd bouwwerk. Gewoon twee trapeziumvormige, recht naar beneden lopende landhoofden die twee paar spoorrails ondersteunden. Een simpel geval dus. Ondanks die eenvoud en ondanks het feit dat ze nog niet heel oud is - de brug is in 1932 gebouwd tijdens de aanleg van de nieuwe route voor de elektrische tram door Bennebroek - is het wel een gemeentelijk monument. Prima natuurlijk. Dat zouden meer gemeenten met hun spoor- en tramoverblijfselen moeten doen.

Die monumentale status had de gemeente er echter niet van weerhouden de brug bijna onherkenbaar van gedaante te laten verwisselen. De landhoofden waren nog intact, maar voor het overige was zo ongeveer alles aan de brug verbouwd. Er was een trap bijgekomen aan de noordzijde (handig, want de spoordijk was aan die kant afgegraven en anders kieperden wandelaars drie meter naar beneden) en de brug had nu leuningen.

De toevoegingen aan de zuidkant van de brug leken echter totaal overbodig een paar bankjes versierd met buitengewoon kleurige mozaïeken. Die zien er wat simpel uit, alsof de leerlingen uit de onderbouw van de plaatselijke basisschool een middagje aan de slag zijn geweest met gebroken tegels. Maar dat zal vast niet het geval zijn geweest.

Het is nog best lastig om een bloem, een ster of een boom met een paar gekleurde stukjes keramiek te maken, hoe kinderlijk ze er ook uit zien. Tegelscherven zijn bovendien niet het ideale knutselmateriaal voor kleuters - althans, zo kijken wij er thuis tegen aan.

Verder waren er twee half ingegraven kanonslopen bij de entree van de brug. Ze wekten een historische indruk, wat bij een monument nooit weg is, maar maakten de oude trambrug ineens wel heel krijgshaftig. Alsof de NZH zich in barre tijden al schietend en bombarderend een weg door Zuid-Kennemerland baande.

Maar goed, dat was allemaal tot half november. Toen is het later toegevoegde en inmiddels verrotte houten brugdek eraf gesloopt. De stalen constructie is er uitgehaald om in Obdam opnieuw gezandstraald te worden.

De stichting Move (Museum voor het openbaar vervoer en straatbeeld) uit Amsterdam heeft een plan ingediend om van de trambrug ook echt een historisch trammonument te maken: met rails in het wegdek van de brug en lantaarnpalen in de vorm van bovenleidingmasten. In de brugleuningen komen versieringen met het oude NZH-logo en bij het monument een informatiebord.

Het plan is met veel enthousiasme ontvangen, maar eerst moest de basis van de brug worden hersteld. Daar is de stichting nu hard mee bezig. Het stalen onderstel van de brug is uit elkaar gehaald en na een zandstraalbeurt in Obdam wordt die met de nieuwe leuningen in elkaar gezet.

Daarna gaat het hele pakket weer terug naar Bennebroek. Ook de landhoofden zijn schoongemaakt en waar nodig hersteld. Voor de rest van de restauratie is de stichting afhankelijk van sponsors. Alle mensen en bedrijven die bijdragen krijgen een vermelding op het informatiebord dat straks op de brug zal worden geplaatst. Totaal is nog zo’n 36.000 euro nodig, heeft de stichting berekend.

Wim Wegman

w.wegman@hollandmediacombinatie.nl

Meer nieuws uit Duin- en Bollenstreek

Net Binnen

Ombudsteam

Ons Ombudsteam springt in de bres voor de consument.