Hij was een man met een missie, Noah Schutte. Al lange tijd stond 14 juni met rood omcirkeld in zijn agenda. ,,Met voor het eerst een tien kilometer op de Gouden Spike heb ik hier altijd aan gedacht.’’

Dat de 19-jarige Schutte op het moment suprême zijn hoofd koel hield was knap, zeker gezien de voorgeschiedenis. Een stressfractuur in zijn linkervoet gooide zijn voorbereiding danig in de soep. ,,Het genezingsproces was simpel: ik moest zes weken rust houden. Het werden er uiteindelijk acht. In de tussentijd heb ik wel veel alternatief getraind, zoals fietsen. Ik was continu met die limiet bezig en wilde niet teveel conditionele achterstand oplopen.’’

Eenmaal hersteld kon Schutte niet meteen alle registers opentrekken. Doseren was het toverwoord. ,,Dat was best moeilijk’’, erkent hij. ,,Je wilt graag, maar te hard trainen is ook weer niet goed. Toch heb ik niet getwijfeld aan mezelf. Als ik dat wél had gedaan, had ik het sowieso niet gehaald.’’

De limiet stond scherp, 77 seconden onder zijn PR. Een toprace was dus vereist. ,,Maar ik wist dat ik het kon. Dat PR was van het NK op de weg.’’ In Schoorl pakte Schutte in barre omstandigheden de nationale titel. Zaterdag waren de condities beduidend beter. Slechts de (te) harde wind werkte tegen.

Daarentegen speelde het thuisvoordeel in Schuttes voordeel. De aanmoedigingen langs de kant gaven hem vleugels. ,,Elke ronde wéér’’, stamelde Schutte. ,,Het leek wel of ik gedragen werd.’’

Zijn eindtijd van 30.25,27 in de B-race was twaalf seconden onder de WK-limiet. Schutte kon zijn geluk niet op. Hij mag eind volgende maand afreizen naar de Verenigde Staten om zich te meten met de beste junioren van de wereld. Schutte dicht zichzelf zeker kansen toe. ,,De limieten van de Nederlandse atletiekunie staan altijd vrij strak. Met deze tijd ga ik zeker niet achteraan bungelen.’’

Bovendien lijkt de rek er nog niet uit. ,,Ik word elke week beter’’, vertelt Schutte zelfbewust. ,,Het halen van de limiet was mijn eerste doel. Presteren op het WK wordt de volgende.’’