Sterker nog, zowel toernooiwinnaar Jordie van der Meer als verliezend finalist Remco Fehr keek eigenlijk wel tevreden terug. Slechts vijf namen stonden er op het lijstje in het Heren Enkel A, waarmee Forescate de trend volgt van dit jaar dat ook bij de mannen de lijsten slinken.

Van der Meer kwam als enige drie keer in actie in Voorschoten, en daar was de 24-jarige speler van De Merenwijk best blij mee. ,,Ik ben er lang uit geweest. Tijdens de competitie raakte ik geblesseerd aan mijn lies. Dat was al de vierde keer dat ik die blessure had. Twee weken geleden heb ik voor het eerst weer gesingled.’’

Vooral zijn prestatie in de halve finale sterkte Van der Meer in de gedachten dat het met zijn vorm de goede kant opgaat. In die halve eindstrijd versloeg hij de in Voorschoten als eerste geplaatste Menno van de Bor (6-3, 7-6). ,,Bij het toernooi van De Merenwijk verloor ik nog van Menno’’, aldus Van der Meer. ,,Er zit verbetering in.’’

In de vorm van twee jaar geleden is hij nog niet. ,,Toen was ik fit en stond ik echt goed te spelen. Ik ben een aanvallende speler en houd ervan het initiatief te nemen.’’

Vorig jaar viel zijn toernooiseizoen in het water door een blessure, en nu dreigde fysiek ongemak weer roet in het eten te gooien. ,,Maar ik ben er weer. Nu nog fitter worden. Ik ga veel toernooien spelen, en als het goed is gaat het elke week beter. Op vakantie ben ik al geweest, dus ik heb er de tijd voor.’’

Bij Forescate had Van der Meer, in tegenstelling tot eerdere ontmoetingen, geen kind aan zijn clubgenoot Fehr (6-2, 6-0). Die was echter allang blij dat hij de finale kon uitspelen. Fehr wordt al enige tijd geplaagd door een rugblessure, en moest pijnstillers nemen om zondag op de baan te kunnen staan. Waar van der Meer drie keer speelde, daar was de finale de eerste wedstrijd voor zijn clubgenoot. In de eerste ronde had hij een bye, de halve finale kwam hij door na een walkover tegen de geblesseerde Jan Jaap Overgauw.

,,Ik was gevraagd om weer mee te doen’’, zei de 32-jarige Fehr. ,,Ik kom hier al een jaar of vijftien, en wilde ook de toernooileiding niet laten zitten. Gelukkig hoefde ik alleen vandaag aan de bak. Het ging nog beter dan ik had verwacht.’’ De routinier had zichtbaar last van zijn rug, en kon derhalve niet veel weerstand bieden. Toch was eveneens zichtbaar bij sommige van zijn slagen, dat hij een geboren tennisser is.

,,Vroeger heb ik bij de bond gespeeld. Misschien heb ik wel een beetje talent, maar ik ben nooit de fanatiekste geweest. Nu ben ik een redelijk ’tweetje’. Volgend jaar hoop ik weer redelijk te kunnen spelen, als ik van die blessures af ben.’’

Dat hij nu gehinderd wordt door lichamelijk ongemak, is extra vervelend omdat Fehr na een zelfgekozen sabbatical van twee jaar weer zin had in zelf spelen. ,,Ik was het plezier een beetje kwijt in wedstrijden spelen. Maar ik heb er weer zin in.’’

Was de stilist die inmiddels zijn eigen tennisschool heeft tijdens zijn eigen carrière niet altijd even fanatiek, ,,met lesgeven ben ik wel heel serieus. Een beetje het tegenovergestelde van hoe ik zelf was. Ik vind anderen begeleiden heel leuk om te doen, misschien ga ik ook heren 1 van De Merenwijk coachen volgend jaar. Ik weet wat ik vroeger zelf verkeerd heb gedaan, dus kan ik zorgen dat het bij anderen niet gebeurt.’’