Sporters als Matthijs Vink moet je met een lampje zoeken. Het gebeurt zelden tot nooit dat iemand aan het eind van zijn lange interlandcarrière op de website van de bond een lijvige open brief schrijft om Jan en alleman te danken. Wellicht komt het omdat hij weet dat het hem niet allemaal is komen aanwaaien.

De geboren Noordwijkerhouter barstte zeker niet van het talent. ,,Maar ik heb iets wat een gemiddelde speler niet heeft: mentale kracht. Ik heb het altijd meer moeten hebben van mijn drive dan van mijn talent. Handbaltechnisch had ik het nooit gered. In Nederland kijken ze alleen naar aanleg, maar het sporttechnische geeft niet de doorslag; doorzettingsvermogen wel.’’

Zijn moeder speelde eredivisie bij Foreholte, zijn zus speelt er nu in het eerste team. Northa zal altijd zijn thuisbasis blijven. Vink begon er toen hij een jaar of zes was. Op zijn vijftiende besefte hij dat hij meer wilde en verkaste naar de jeugdopleiding van destijds grootmacht Aalsmeer. ,,Van jongs af aan heb ik doelen gehad. Daardoor heb ik veel afgedwongen.’’

Debuut

Hij debuteerde er als 17-jarige in de eredivisie en won er twee landstitels. Tussendoor liep hij stage in Australië, waar hij met de universiteit van Sydney landskampioen werd. Een tweede stage in Barcelona veranderde zijn leven definitief. Hij mocht als eerste buitenlander meetrainen en -spelen in Barcelona B, het opleidingsteam van de beste club van Europa. Aan het eind lag er zelfs een contract klaar.

,,Onze trainer Valero Rivera - de Johan Cruijff van het handbal, die later ook mijn zaakwaarnemer werd - zei: ’Jij hebt wat wij nodig hebben’. Mentale kracht ontbreekt vaak bij supertalenten en dat waren ze. Mijn generatie heeft later de Champions League gewonnen en is wereldkampioen geworden.’’

Toch tekende hij niet meteen. Vink besloot eerst (cum laude) af te studeren aan de Hogeschool InHolland in Haarlem. ,,Zelfs dat werd gewaardeerd door Barcelona. Studeren naast handbal wordt daar gestimuleerd. Een jaar later kreeg ik alsnog een contract.’’

Het werden negen jaar Spanje, waarin hij vijf clubs versleet. Vink: ,,Negen jaar betaalde vakantie noem ik het. Ik hou van de cultuur, het is er twaalf maanden per jaar lekker weer, ik kon mijn hobby dagelijks uitoefenen en als topsporter word je daar op handen gedragen. Mensen geloofden me niet als ik zei dat ik er een fanclub had, dat mensen met spandoeken voor mij op de tribune zaten en dat ik op straat herkend werd. In Nederland is iedereen heel nuchter. Ook goed, maar dat krijg ik nooit meer terug.’’

Marca

Hij is bij lange na nog niet vergeten in Spanje. Marca, de grootste sportkrant in het land, belde voor een afscheidsverhaal en als Vink met de businessclub van Volendam naar Barcelona gaat, kunnen ze dankzij hem op een speciale ontvangst rekenen.

Volendam belde vijf seizoenen geleden op het juiste moment om de 70-voudig international over te halen terug naar Nederland te keren. Hij kon er - naast speler - commercieel manager worden en aan de slag bij internetbedrijf Searchuser, gespecialiseerd in online marketing. Inmiddels is hij er directeur.

,,Volendam heeft mij deze kans gegeven en dat zal ik nooit vergeten. Zoals ik iedereen die mij bij heeft gestaan in mijn carrière heel dankbaar ben. Een topsporter is een egoïst. Als ik aan mijn familie, vrienden of relatie had gedacht, was ik nooit naar Barcelona gegaan. Je hebt een partner nodig die je begrijpt en ze is nog steeds bij me. Nu ik nog speel en vroeg de deur uit ga, zie ik mijn zoontje soms een paar dagen niet. Dat gaat straks allemaal veranderen. Dan zal ik me moeten gaan aanpassen.’’

Afscheid

Vorig jaar twijfelde Vink al of hij zou stoppen, toen twee ploeggenoten afscheid namen. Met zijn ervaring dacht hij dit jaar nog een rol van betekenis te kunnen spelen. Het viel enigszins tegen. ,,In het begin speelde ik nog veel, maar het werd steeds minder. Ik heb zelfs hele wedstrijden op de bank gezeten. De trainer wilde jeugd inpassen. Dat gaf wel eens wrijvingen. Ik ben niet iemand die zijn mond houdt. De laatste weken heb ik weer belangrijke minuten gemaakt dus dat geeft een voldaan gevoel. Het is niet dramatisch geëindigd.’’

Omdat Volendam dit seizoen voortijdig is afgehaakt in de titelrace, kan Vink zijn afscheid makkelijk regisseren. Vanmiddag heeft hij in Volendam een afscheidsfeestje met mensen die hem tijdens zijn carrière gesteund en gevolgd hebben. Vanavond is zijn laatste wedstrijd, thuis tegen E&O, morgen volgt een afscheid bij de club met een onderlinge wedstrijd tussen oud-spelers en de selectie van volgend jaar. ,,Het voelt als een soort begrafenis, maar dan eentje waar ik zelf bij kan zijn. Er zullen ongetwijfeld wat mensen dingen tegen en over me gaan zeggen. Ik hoor het graag aan. Ik ben trots en tevreden. Ik heb het maximale eruit gehaald.’’