De Wit kondigde eind vorige maand plotseling aan dat hij vertrekt, na zes jaar wethouderschap. D66 stelde vervolgens rap een commissie samen om een opvolger te zoeken. De keuze viel op Dirkse. „Over aard, aantallen en karakteristieken van de overige kandidaten doen we geen mededelingen”, meldt fractievoorzitter Jeffrey van Haaster. Die verder gekleurd opmerkt: ,,Het gaat er om dat we een goede opvolger hebben gevonden voor het zegenrijke werk van Frank de Wit.”

Dat Dirkse eruit werd gepikt, is in ieder geval in één opzicht zeer opvallend. De Leidenaar, getrouwd en vader van twee kinderen, is geen lid van D66, de grootste partij van de stad. „Ik ben nooit lid geweest van een politieke partij en er hangt geen politieke kleur aan mij”, zegt de man die volgende maand wordt voorgedragen in de gemeenteraad. „Maar D66 is wel een partij waarbij ik me thuis voel. Ik beschouw mezelf wel als iemand met sociaal-liberale principes, die vindt dat iedereen kansen moet krijgen.”

Op zijn LinkedIn-pagina omschrijft Dirkse zichzelf als ondernemer, organisatieadviseur en schrijver. Dat sluit grotendeels aan bij de politieke verantwoordelijkheid die hij in ieder geval de komende twee jaar krijgt; voor sport, onderwijs en duurzaamheid. „Een portefeuille die me aan het hart gaat. En dan vooral sport, maar ik weet ook dat alles begint met educatie en bovendien vind ik politiek een fascinerend proces.” Dirkse draagt het leiderschap van zijn eigen onderneming, sportbureau ’Wij zijn sport’, tijdelijk over aan een compagnon.

Gemakje

De naweeën van het immense ROC-debacle, ambitieuze milieuvoornemens, een ingewikkelde voetbalpuzzel en grootscheepse sportaccommodatievernieuwingen. Het zijn de onderwerpen die Dirkse op zijn bordje krijgt en waardoor het onmogelijk is voor de nieuwkomer om de twee jaar durende restperiode op zijn gemakje uit te zitten. „Vanaf nu ga ik me er ook goed in verdiepen. Het wordt niet eenvoudig, dat realiseer ik me.”