Wijzend op het modderige en zeer moeilijk bespeelbare veld had deze toeschouwer het gelijk aan zijn zijde. Regelmatig glibberden de spelers van beide ploegen op de grasmat en even zo vaak ging er iemand onderuit.

Het spel was met name aan Voorschotense kant ook niet altijd om over naar huis te schrijven. Toch zorgden de degradatiekandidaat en subtopper Foreholte voor een boeiend schouwspel. Een wedstrijd in balans met veel doelpunten, passie en spanning. Na 90 minuten stond er 4-4 op het scorebord.

Vernuft

Foreholte deelde in de eerste helft de lakens uit met technisch behoorlijk verzorgd voetbal. De Voorhoutse ploeg had duidelijk de wil om te winnen en stond bij rust op een 1-3 voorsprong. Met name Sam Lemmers en Joeri Stavleu waren hiervoor verantwoordelijk met hun vernuft in de duels en trefzekerheid. Met een knappe kopbal en een ziedend schot namen zij respectievelijk de eerste twee doelpunten voor hun rekening.

Voorschoten ’97, dat er ondanks een 1-0 voorsprong verder niet aan te pas kwam, gooide het na rust over een andere boeg en wilde niet van wijken weten. Het kwam in het tweede part langszij met onverzettelijkheid. Het geloof in eigen kunnen was niet verloren gegaan in de moeilijke eerste helft.

Niels van den Berg, voor het eerst spelend op ’nummer 10’, was daar het toonbeeld van met zijn dadendrang en inzicht. Hij werd tot man van de wedstrijd uitgeroepen. Van den Berg maakte een hattrick, waarvan twee doelpunten schitterend waren. Zonder meer een juweeltje was een lob van grote afstand. Thijs Hoek, de derde keeper van Foreholte, stond te ver voor zijn doel en zag de bal over zich heen gaan.

Aanstaand vader Van den Berg, die zich na afloop een blij en tevreden man toonde, liet het gogme zien wat zijn trainer Huib van Oostrom Soede miste bij de rest van zijn ploeg.

Vechtlust

Van Oostrom Soede was wél tevreden over de Voorschotense vechtlust. ,,Het geeft moed en zelfvertrouwen om na zo'n achterstand terug te komen. Wij moeten toch punten sprokkelen om handhaving te realiseren. Ik vind dit gelijkspel uiteindelijk een verdiende uitslag.’’

Een zwaar teleurgestelde trainer Marcel IJzendoorn van Foreholte was minder te spreken over het resultaat. ,,We waren heer en meester in de eerste helft en ik vond dat we ook daarna sterker waren, maar we waren niet slim en geduldig genoeg. We wilden volle bak blijven spelen, maar dat kon niet en zeker niet op dit veld.’’

Voorschoten '97: Van der Mijn, Hilders, v.d. Wijngaard, Van Veen, Adriaanse, Hogewoning, Nikic, Hendriks, v.d. Veldt, Van den Berg, Kloeke (58. Van Wattum)

Foreholte: Hoek, Van Dam, Dickhoff, Spreeuw, Vlasveld, Jongbloed, Guijt, Bleijswijk (58. Brabander), Stavleu (81. Arroyo), Lemmers, Grondel.