Het was een magisch moment, in een wedstrijd die verder het aanzien niet waard was. Een goal die deed denken aan de enorme pegel van de Leidse Ajacied Ricardo van Rhijn in de bekerfinale tegen PEC Zwolle.

Valken-doelman Erwin van der Nagel stond erbij en keer ernaar en zelfs het thuispubliek kon de pure schoonheid waarderen. Niettemin trok de maker ervan na afloop een gezicht als een oorwurm. ,,Hij zat er lekker in ja, maar je koopt er niks voor’’, zo verwoordde Sjoerd de Vries de stemming in het Voorschotense kamp na het wrange 2-1 verlies.

Paul van der Zwaan nam maart vorig jaar bij de Voorschotenaren het stokje over van Marcel de Hoogt. De club bevond zich in een uitzichtloze positie, maar onder de interim-trainer werd zeven keer op rij gewonnen en continuering van het eersteklasseschap alsnog veiliggesteld. Deze jaargang begon Voorschoten ’97 onder Dirk-Jan Ente uiterst voortvarend, maar na de eerste periode, die nipt werd misgelopen, kwam de klad erin. Uit de laatste zeven duels pakte zijn ploeg nog maar vijf punten.

Lastig

Voor Valken ’68 is het een lastig seizoen. De klik tussen de spelers en Gerard de Geus ontbrak en dus volgde in de winterstop zijn onvermijdelijke vertrek.

Die noodgreep pakte goed uit. Inmiddels is Jaco van Staalduinen doorgeschoven vanaf het tweede en zie daar: de negatieve spiraal waarin de club zich bevond, lijkt doorbroken. ,,Zeven punten uit drie wedstrijden tegen ploegen die stevig in het linkerrijtje staan’’, zo rekende hij zijn voortvarende start als ‘tussenpaus’ voor. ,,Komend seizoen staat Arie van Duijn voor de groep en doe ik met alle liefde weer een stapje terug.’’

Na een goed gesprek besloot Van Staalduinen terug te keren naar de basis. ,,Gerard wilde vol op de aanval voetballen, maar daar moet je de spelers voor hebben. De jongens voelen zich prettiger bij een meer behouden speelstijl. Vanuit een gesloten organisatie proberen de nul te houden.’’

Onachtzaamheid

Dat lukte - met dank aan De Vries – niet, maar één moment van onachtzaamheid bij de bezoekers achterin leidde de 1-1 van Sven Boonstoppel in, waarna Valken terugkroop in zijn schulp. Na rust liep Voorschoten zich vast op de Valkenburgse muur en counterde de thuisploeg via Robert van Delft naar de zege, een treffer met een buitenspelluchtje, waarna Voorschoten-spits Richard Guffens in een hectische slotfase nog rood kreeg. Tot grote ontsteltenis van Ente, die de ‘negatieve spelopvatting’ van de opponent hekelde. ,,Te triest voor woorden dat antivoetbal wordt beloond en aanvallend voetbal wordt bestraft. Als dit het niveau van de eerste klasse is, moeten we ons diep schamen.’’

Van Staalduinen maalde er niet om. Een winnend trainer heeft altijd gelijk.

Valken ’68: Van der Nagel, Binnendijk, Van der Plas, Haasnoot, Heemskerk, De Ridder, Boonstoppel (79. Schaap), De Mooy, Driebergen, Van Delft (68. Van Rijn), Van der Toorn (73. Kuijt).

Voorschoten ’97: Keemink, Simonis (73. Ajonpong), Knijnenburg, De Vries, Owel, Den Hollander (53. Beijersbergen), Van Paassen, Bakker, Guffens, Van der Krogt, Constancia (64. Khalid).