Terence Robinson bekert zondag met Red Stars tegen zijn oude club ZZ Leiden
Voor het nietige Red Stars is de komst van Zorg en Zekerheid Leiden een grote eer, voor Terence Robinson een weerzien met oude bekenden. De kwartfinale van de landelijke beker, zondag in sporthal Beukendal in Soest, moet voor Robinson en de zijnen vooral een feestje worden. ,,Ik hoop dat we ZZ een kwart kunnen bijbenen. Voor het publiek is het mooi als de grote spelers, zoals Worthy de Jong, veel speeltijd krijgen’’, zegt Robinson, oud-basketballer van Leiden.
Eerstedivisionist Red Stars legde een lange weg af richting kwartfinale. Onderweg werd ZZ 2, dat in de promotiedivisie speelt, uitgeschakeld. Het hart van Robinson maakte een sprongetje toen het team van coach Eddy Casteels uit de koker kwam. Met Leiden immers werd hij landskampioen. ,,Dat is toch best mooi.’’
Hoewel Robinson een tweejarig contract had, werd dat na een seizoen al ontbonden. Hij zou tekortkomen voor de ZZ Leiden. ,,Daar schrok ik van’’, zegt Robinson vijf jaar later. ,,Voor mijn gevoel ging het best goed. Coach Toon van Helfteren hamerde erop dat ik vooral geen balverlies mocht lijden en de ervaren spelers moest bedienen. In mijn tweede jaar zou ik meer acties mogen maken. Ik heb gezegd: ’Prima, dat ga ik doen’. Ik heb in het teambelang gedacht en toch moest ik weg. Daar was ik kapot van. Een paar dagen later werd Sean Cunningham gecontracteerd. Misschien was er al een betere optie.’’
Randy Wiel
Robinson kon naar Rotterdam. ,,Ik heb er twee maanden meegetraind. Coach Randy Wiel wilde me heel graag hebben, maar financieel was het ’shaky’ hoewel het me daar niet eens om ging. Ik zou er mijn school gaan afmaken. Toen daar obstakels op de weg kwamen, heb ik het afgezegd. Voor alleen een reiskostenvergoeding zag ik het niet zitten.’’
Robinson, inmiddels afgestudeerd in de toegepaste psycholgie en werkzaam bij de naschoolse opvang in Hilversum, ging liever terug naar zijn oude club. Daar waar hij op zijn tiende neerstreek toen het gezin uit Suriname naar Nederland kwam. Zijn oudere broer Leroy speelt er en sinds de komst van Terence klimt Red Stars langzaam op. Vanuit de tweede klasse rayon is de eerste divisie voorlopig een eindstation. ,,Misschien kunnen we hoger, maar de stelregel hier is: maximaal drie jongens van buiten’. Ambitie gaat niet boven het clubgevoel.’’
Robinson trekt de kar. Hij speelt wisselend als spelverdeler en als shooting guard. Hoewel de statistieken niet worden bijgehouden schat hij zijn gemiddelde op ’een puntje of 18’. Dat hij en zijn broer moeilijk gemist kunnen worden bleek twee weken geleden toen ze de begrafenis van hun oma in Suriname bijwoonden. Red Stars, nummer 2 in de eerste divisie B, verloor van MSV Noordwijk, de nummer 9. ,,Zonde, want op zo’n manier gooi je bijna een seizoen weg. Ik had gehoopt dat we als team ietsje verder waren.’’
Jeugdinternational
Als voormalig jeugdinternational komt er ook een mooi weerzien. Met ZZ’ers Mohamed Kherrazi, Thomas Koenis en Jeroen van der List kwam Robinson uit op diverse jeugd-EK’s. Hoogtepunt was de laatste. ,,Onder 16 eindigden we als 13de, onder 18 als 9de en onder 20 werden we kampioen van de B-poule, waardoor we promoveerden naar het hoogste Europese niveau.’’
Het wordt hoe dan ook gezellig in Soest, waar de voorbereidingen al weken in volle gang zijn. ,,Normaal komen er al een kleine 300 man kijken, maar nu worden er tien extra tribunes neergezet. Er komen popcorn- en hotdogkraampjes, een televisieploeg van de regionale omroep, uit Leiden komen honderd man mee en weet ik wat nog meer. Het wordt een feestje.’’