De commissie voor de beroep- en bezwaarschriften behandelde vorig jaar 323 klachten, veertig meer dan in 2007. Maar die groeiende animo om bezwaar te maken tegen besluiten van de gemeente kan niet te maken hebben met de kans om door de commissie in het gelijk te worden gesteld. Die kans is vrij gering, vorig jaar nog kleiner dan in 2008.

Twaalf procent van de bezwaarmakers werd in 2009 in het gelijk gesteld. Een jaar eerder was dat nog 15,5 procent. Van de overige bezwaren werd 74,5 procent ongegrond verklaard en 12,5 procent niet behandeld omdat zij door de commissie niet-ontvankelijk werden verklaard.

Verreweg de meeste bezwaren gingen over het al of niet verlenen van bouwvergunningen. En daarvan werden er bijzonder weinig gegrond verklaard: slechts 2 van de 62. Het aantal bezwaren tegen de fiets fout = fiets weg-regeling nam af van 52 in 2008 tot 30 in 2009. Het lijkt ook weinig zinvol om tegen het weghalen van fietsen uit het stationsgebied te protesteren. Geen enkel bezwaar tegen de regeling werd gegrond verklaard.

Nog harder dan het aantal bezwaren bij de gemeentelijke commissie, stijgt het aantal beroepen tegen uitspraken van die commissie bij rechtbank en Raad van State. In 2008 zochten 25 mensen die door de commissie in het ongelijk waren gesteld het hogerop, in 2009 waren dat er 52.

De kans om door rechter of staatsraad in het gelijk te worden gesteld, lijkt hoger dan de kans dat dat de commissie voor de beroep- en bewaarschriften een klacht gegrond verklaart. Van de 21 mensen die in hoger beroep gingen na een uitspraak van de gemeentelijke commissie, wonnen er twaalf hun zaak ten slotte bij rechtbank of Raad van State.