Het gerechtshof Amsterdam heeft inmiddels gevonnist dat de gemeente onjuist heeft gehandeld.

Over de hoogte van de geleden schade doet het hof alleen geen uitspraak, dat moet weer via een andere procedure bepaald worden. De gemeente vindt 1,1 miljoen te veel geld en buigt zich nu over wat dan wel redelijk is.

Gemaal Haasbroek ligt prachtig. Achter de Weipoortseweg, midden in de polder, met aan vier kanten eindeloos uitzicht. Als het gemaal dertig jaar geleden in de verkoop komt, ziet Overzee er ook direct brood in.

Hij krijgt alleen geen vergunning om aan de slag te gaan, omdat de woning bij het gemaal een dienstwoning is en geen burgerwoning.

Vergeten

De timing lijkt goed: de gemeente is namelijk nét bezig met de herziening van het bestemmingsplan voor het gebied en belooft Overzee in 1990 de functie van het huis te wijzigen naar burgerwoning.

Dan gaat het mis: de belofte is er wel, maar de gemeente vergeet om de burgerwoning daadwerkelijk op te nemen in het nieuwe bestemmingsplan.

,,Als ik had geweten dat het zo zou aflopen, had ik het natuurlijk nooit gekocht”, vertelt de architect vanuit Frankrijk, waar hij op dit moment woont.

De gemeente probeert de situatie voor Overzee vervolgens nog via een artikel-19 (vrijstellings) procedure te redden maar dit wordt afgekeurd door Gedeputeerde Staten van de provincie.

Overwoekerd

Er volgen overlegrondes, een juridische gang langs onder andere arrondissementsrechtbank en Raad van State, maar het schiet allemaal niet op. Jarenlang komt Overzee niet verder. Het terrein raakt ondertussen steeds meer overwoekerd, de gebouwen vervallen en er breekt zelfs brand uit.

Als burgemeester en wethouders in 2006 opnieuw willen meewerken om het bestemmingsplan te herzien en de dienstwoning om te zetten naar een burgerwoning, steekt de gemeenteraad daar een stokje voor.

De raad ziet geen brood meer in het plan om de gewenste woonbestemming toe te kennen, onder andere omdat gemaal en woning inmiddels tot een ruïne verworden zijn en dus feitelijk niet meer bewoonbaar zijn.

Geld

,,Vanaf dat moment is de relatie tussen mij en gemeente Zoeterwoude behoorlijk verslechterd. Er is namelijk geen sprake meer van een vergissing: de raad besluit heel bewust om mij niet te helpen.”

Overzee wil nu geld zien, omdat hij nooit aan zijn investering heeft kunnen verdienen. Volgens de gemeente is dat een risico dat Overzee zelf genomen heeft.

Immers: ook al had het college de woonfunctie wel veranderd in het bestemmingsplan, dan nog was er een kans geweest dat Overzee zijn plannen niet had kunnen doorzetten, omdat gemeenteraad en provincie die nog hadden kunnen tegenhouden.

Het reëel achten van een schadeclaim valt of staat bij causaal verband. En dat causale verband ziet het Gerechtshof Amsterdam dus wel degelijk. De kans op slaging is namelijk wel een stuk kleiner geworden, door de vergissing destijds van de gemeente.