Tijdens het symposium kwam het ontgroeningsincident zelf amper nog ter sprake. Oud-voorzitter Mikkel Juffermans van Quintus, zelf homo, sprak van een ’oerdomme fout’ van de vijf aspirant-dispuutsleden. ,,Maar iedereen moet in zijn jonge leven een oerdomme fout kunnen maken, die hen niet levenslang wordt nagedragen.’’

Lees hier: Op de vraag: ’Waarom bekladde je het zebrapad?’ kwam geen antwoord [video])

Hoewel Juffermans zich doodschaamde toen hij hoorde dat de bekladding was gedaan door leden van zijn eigen vereniging, was hij ook opgelucht. In de Leidse gemeenschap van lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders (lhbt) werd in eerste instantie aan neonazi’s gedacht. ,,Ik was blij toe dat het sjappies waren en geen neonazi’s.’’

Normaal

Juffermans kent Quintus als pluriform en tolerant. Homoseksualiteit is er volstrekt normaal, zoals in de hele Leidse studentengemeenschap. Van eerstejaars die lid worden van een vereniging, wordt niet bij voorbaat aangenomen dat zij hetero zijn; de gendersensitiviteit is groot.

Hoe groot, ontdekte student taalkunde Tolga Güneri, toen hij als eerstejaars in de El Cidweek een kijkje kwam nemen bij studentenvereniging SSR aan de Hogewoerd. ,,En’’, vroeg een El Cid-commissielid van SSR hem, ,,heb je nog leuke jongens gezien?’’

(Lees hier: 'OM mogelijk niet ontvankelijk in gaybrapad-strafzaak')

In eerste instantie schrok Güneri daar wel een beetje van, zei hij in een gesprek met Juffermans, maar hij zag er ook het voordeel van in. Hij hoefde niet ’in de kast’ te beginnen.

Voor Leiden geldt hetzelfde. De Leidse lhbt-gemeenschap voelt zich veilig, vrij en geaccepteerd. Hand in hand op straat lopen, dat kan in Leiden gewoon; bij lhbt’ers die dat spannend vinden, zei Güneri, ’zit dat vooral in hun hoofd’.

Aantrekkingskracht

Die erkenning is belangrijk, zei voorzitter Zinzi Wolff van de Amsterdamse studentenvereniging ASV Gay. Lhbt’ers die zich erkend voelen, zijn zelfverzekerder, veerkrachtiger en gelukkiger dan gendergenoten die ’in de kast’ moeten blijven. Mede om die reden heeft Amsterdam zo’n grote aantrekkingskracht op lhbt’ers. Daar kunnen ze tot hun recht komen. ,,De stad profiteert daar ook van.’’

(Lees hier: Schorsing ’sjappies’ ten einde)

Voor Leiden geldt dat evenzeer, bleek tijdens het symposium. De stad heeft alleen wel last van het imago van de Universiteit Leiden, die wordt beschouwd als elitair, corporaal en niet-inclusief. Het is geen reden voor lhbt’ers om niet naar Leiden te komen voor een studie, maar als blijkt dat het vooroordeel niet klopt, zijn ze toch opgelucht.