Mia Hordijk (17) speelt met Grasshoppers om de prijzen
Mia Hordijk van Grasshoppers: ,,Als wij wisselen, is er geen verzwakking.’’© Foto Taco van der Eb
Mia Hordijk praat zoals ze basketbalt. Voluit, slim, met soms een tikje gezonde brutaliteit.
Ze is pas 17 jaar en al bezig aan haar derde seizoen in de hoofdmacht van Solar-systemen Grasshoppers, waarmee ze vanavond in de bekerfinale aantreedt tegen het Barendrechtse Binnenland. ,,Ze hebben lengte en in Zera Butter een heel goede speelster. Het is niet zomaar gedaan, maar het moet ons lukken, daar heb ik vertrouwen in.’’
In het veld is Hordijk een balletje energie, die zich van haar enigszins geringe lengte weinig aan lijkt te trekken. ,,Het blijft spannend, maar als ik op dit hoge niveau als een schijterd het veld in ga, heeft het geen zin. Bovendien ziet de tegenstander dat ook meteen’’, zegt de Noordwijkse over de onbevangen houding waarmee ze basketbalt. ,,Ik ben wel brutaal, ja. Toen ik net in het eerste speelde, was ik uiteraard wat terughoudender. Nu speel ik al een tijdje met die meiden en heb ik meer vertrouwen. Anders lopen ze zo over me heen, maar het zit ook een beetje in me.’’
Hordijk begon rond haar achtste met basketballen bij het Noordwijkse MSV, waar ze ook haar huidige ploeggenote Noor Driessen, ook al zo’n groot talent, leerde kennen. De twee spelen allebei op de guardpositie, maar van afgunst is geen enkele sprake. ,,We zitten al vanaf MSV bij elkaar in het team en zijn hartstikke goede vriendinnen. Op de training laten we elkaar niet zo maar gaan, maar ik zie haar niet als concurrent. Of zij of ik nou de bal erin gooit, het maakt niet uit. We zijn sowieso als team heel hecht. Dat is ook een deel van ons succes.’’
Op haar twaalfde stapte ze over van MSV naar het Katwijkse Grasshoppers. ,,Ik werd gevraagd. Bij MSV speel je niet vaak op nationale kampioenschappen, bij Grasshoppers worden ze bijna elk jaar kampioen bij de jeugd. Dus wilde ik dat graag proberen.’’ Het duurde niet lang of ze mocht al aanhaken bij het eerste team, samen met Driessen en Ilse Kuijt. De jonge talenten werden al snel vaste waarden in het team van coach Rick Driessen. Waar veel eredivisieteams de weg naar de top bewandelen via ’aankopen’, daar doet de Katwijkse club dat met vooral eigen kweek. Die aanpak resulteerde de afgelopen twee jaar al in een finaleplaats in de play-offs. Daarin waren respectievelijk Landsmeer en Bemmel wel nog te sterk.
Finale
,,Tegen Landsmeer waren we al een beetje blij dat we de finale hadden gehaald, vorig jaar tegen Bemmel was wel zuur. We kwamen 3-1 voor en verloren in zeven wedstrijden. Bemmel was ook heel goed, al raakten wij Ingrid van der Plas kwijt met een blessure. Het jaar ervoor viel Sharon Beld weg. We moeten nu eens compleet blijven.’’
Bij het Katwijkse team was de ziekenboeg in het begin van het seizoen vol, maar gaandeweg raakte iedereen weer fit. Grasshoppers eindigde als eerste op de ranglijst. ,,Inmiddels konden we al een beetje verwachten dat we veel zouden winnen, al was het opvallend dat we dat met zo veel verschil deden. We gaan dit jaar echt voor de hoofdprijzen. Daar werken we ook heel hard voor. Ons team is heel breed, iedereen is goed, zeg maar. Als wij wisselen, is er geen verzwakking.’’
Driessen heeft dit seizoen zijn speelsters ook veel aan zichzelf laten werken. Ze moesten zelf aangeven welke aspecten ze wilden verbeteren. ,,Zoals elk jaar moet ik als guard aan mijn linkerhand werken, en omdat ik wat kleiner ben, probeer ik ook mijn schot van buiten de bucket te verbeteren zodat ik niet altijd naar de basket hoef te gaan. Kansen creëren voor anderen vind ik nog steeds heel leuk en ik probeer snelheid in het spel te brengen’’, zegt Hordijk die dit jaar eindexamen havo doet.
Vrij
,,Ik moet meteen iets brengen, daar krijg ik ook de minuten voor. In het veld ben ik vrij in mijn hoofd. Lekker spelen en proberen te winnen.’’
Haar stormachtige ontwikkeling heeft haar ook naar de nationale jeugdselecties gebracht. Zoals meer talenten is zij ook gevraagd voor het CTO, het opleidingsprogramma van de bond dat ook een team in de eredivisie heeft. ,,Ik hoefde daar niet heen. Het is goed dat er zo’n programma is, maar we krijgen hier bij Grasshoppers ook goede training en ik krijg veel speeltijd in de play-offs. Voorlopig blijf ik bij Grasshoppers en misschien ooit naar het buitenland als dat op mijn pad komt. Het lijkt me een leuke ervaring, maar ik heb dit jaar weer veel bijgeleerd en kan nog meer leren hier.’’