Dat blijkt ook uit zijn spel waarin hij met grote energie en flink wat solowerk zijn composities uitvoert. Het Sextedt - „de vorige band was per ongeluk ’Qwintett’ genoemd, dus nu moest het expres verkeerd gespeld worden” - bestaat uit sterke blazers die vooral opvallen door hun doorleefde intoneren. Jan Menu is nog steeds een van Nederlands opvallendste baritonsaxofonisten, terwijl trombonist Ilja Reijngoud en trompettist Toon de Gouw ook al een mooie, volle toon produceren.

Zoals altijd speelt Courbois veel met ongebruikelijke, ’oneven’ maatsoorten die de volle aandacht van de musici opeisen. Bassist Egon Kracht en pianist Niko Langenhuijsen moeten alle zeilen bijzetten om het soms moeilijke materiaal zijn swing en samenhang te laten behouden. De pianist heeft er ook een handje van om die structuren in zijn solo’s te ontwarren en deels weer op te bouwen.

Die focus op de samenhang gaat soms ten koste van de creatieve vrijheid van de solisten die steeds rekening moeten houden met de weerbarstige structuren en daardoor wordt er vaak drukker geïmproviseerd dan noodzakelijk. Iets meer dynamische contrasten zouden ook niet hebben misstaan. Voor de serieuze jazzliefhebber is het echter juist leuk dat zo wordt gespeeld met maatsoorten en harmonieën.

De tuinzaal van de Burcht is bij deze seizoensopening goed gevuld met luisteraars, juist nu bekend is geworden dat de huur van de Burcht per 1 januari is opgezegd. Hot House-voorzitter Luuk Kees: „We zijn niet in paniek, we volgen een tweesporenbeleid. We gaan kijken of we hier op de een of andere manier kunnen blijven, maar we gaan tegelijkertijd op zoek naar andere mogelijkheden.”

De vraag of er met bepaalde verhuurders van locaties wordt gesproken, komt kennelijk te vroeg. Nu is de tuinzaal door de hoeken in het plafond akoestisch zeker niet voor alle muzieksoorten en formaties even geschikt, dus een nieuwe locatie is misschien wel een verbetering.

Ken Vos