Opnieuw was het Groningse Donar de scherprechter. Daarmee zijn de Leidenaars, die in wedstrijd 6 wel alles gaven wat ze in zich hadden, wederom uitgeschakeld in de eerste ronde waarin ze meedoen.

Het noopte coach Eddy Casteels tot het gooien van de handdoek, en het slachtofferen van spelers en bestuurders. ,,It’s over’’, zei de Belg gevraagd naar zijn toekomst. ,,Er is een verschil met de jongens en de mensen van de club, en mij. Iedereen heeft enorme ambities. Ik ook maar ik erken mijn tekortkomingen. Op de mooie momenten zoals de bekerfinale en in de play-offs komen we tekort. Dat ligt aan het mentale aspect, en aan zelfkennis.’’ Het heeft er er dus alle schijn van dat ZZ op zoek kan gaan naar een nieuwe hoofdcoach.

Frustraties

Veel scheelde het allemaal niet. Leiden had in de vorige wedstrijd, in de Vijf Meihal, natuurlijk enorm uitgehaald. Het leek wel of alle opgekropte frustraties van het telkens tekort komen, er in een keer werden uitgespeeld. Groningen daarentegen vestigde met 43 een treurig laagterecord.

De ploeg van coach Erik Braal leek in Leiden een snipperdag opgenomen te hebben, iets waarvoor de oefenmeester ten overstaan van de tv-camera's maar geen fatsoenlijke verklaring scheen te kunnen verzinnen. De zege in wedstrijd 5 was natuurlijk goed voor het Leidse zelfvertrouwen geweest. Toch was een nieuwe overwinning, deze keer in Martiniplaza, allerminst een zekerheid.

ZZ won dit seizoen nog geen enkele keer in de thuishal van Donar. Bovendien had de halve finale van vorig seizoen laten zien dat een monsterzege van ZZ in wedstrijd 5 (vorig jaar 85-56, nu 73-43) geen garantie is voor succes. Toen won Groningen het volgende en daarmee beslissende duel. Dat gebeurde nu weer.

Laag

Beide teams begonnen gespannen aan game 6. Bij ZZ was het baltempo laag, bij de thuisclub viel het schot niet. Een 3-4 stand na vijf minuten spelen was het gevolg. Donar was het eerste team dat loskwam, ook een voorsprong nam maar Worthy de Jong en Mohamed Kherrazi trokken dat snel recht. Via Chase Fieler hadden de noorderlingen wel het laatste woord van het eerste kwart: 13-11.

Waar ZZ in Leiden voortdurend het initiatief had, daar moest het in het tweede kwart vooral in de achtervolging. Dat lukte, op twee snelle driepunters in de eerste minuut na, maar moeizaam. Groningen liep echter niet ver weg, want net als ZZ schoot ook de thuisploeg heel matig. De Jong zorgde in de zoemer van de rust met een driepunter er zelfs voor dat het verschil nog steeds klein was (27-23).

Het was beide ploegen aan te zien dat het de zesde wedstrijd in korte tijd was. Zelfs bij goedgetrainde teams als Leiden en Groningen zorgen vermoeide benen dan voor lage schotpercentages en hoge aantallen balverlies. Marquise Simmons oogde nog wel enigszins fris en hij hield met zes punten op rij zijn team in het spoor van Donar.

Moeite

Daarna was het de beurt aan Rogier Jansen. De guard had verdedigend moeite met Will Sullivan, en besloot dat de aanval de beste verdediging was. Jansen maakte vijf punten op rij en dwong Sullivan tot zijn vierde persoonlijke fout. ZZ had gebogen, maar barstte niet. Sterker nog, na deel 3 had het twee punten van de achterstand weten af te halen.

Leiden was wel al in foutenlast en maakte dat in het laatste bedrijf erger. Vroeg in het vierde kwart liepen Thomas Koenis, Kherrazi en De Jong al met vier kruisjes achter hun naam. De Leidenaars toonden echter zeer veel karakter, lieten zich niet ontmoedigen toen het 46-39 werd en knokten zich terug tot 49-49. De schrik sloeg alle Groningers om het hart.

De slotfase was zinderend, maar een hard werkend ZZ moest wel passen. Na een gemiste vrije worp van Chase Fieler liet ZZ weer de rebound aan de thuisploeg. Ross Bekkering scoorde, en het gat was te groot: Leiden lag eruit. Het verschil met vorig jaar is dat de toekomst van een aantal hoofdrolspelers onzeker is.

(App-gebruikers zien een video hier)