Wanneer de zon langzaam ondergaat, betreed ik het terrein van de Hortus. De sfeer zit er meteen goed in. Het is druk in de tuinen en in de schaduw van de enorme tropische kas geniet het publiek van drank en hapjes.

Terwijl ik van mijn koffie slurp, hoor ik het leven van de briljante Zweedse botanicus Carolus Linnaeus bezongen worden door het Amsterdamse Linnaeuskoor. De Oranjeriezaal is volgepakt met mensen maar van buiten kan ik nog even meegenieten van de slotakkoorden.

Baby’s

Kort daarna vindt in de Victoriakas misschien wel het meest opmerkelijke schouwspel van deze Midzomernacht plaats: een baby-8fotoshoot op de bladeren van de enorme Victoria amazonica. Het blad van deze waterlelie kan zo’n veertig kilo aan, zo wordt mij verteld. De kleintjes zelf maken zich er in ieder geval niet al te druk om; met lachende gezichtjes worden ze op de gevoelige plaat vastgelegd.

Vanuit de warme en vochtige Victoriakas duik ik weer de koele avondlucht in. Ik loop het Betatoneel tegen het lijf, een toneelgezelschap van studenten van de faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen. Met bitterzoete humor hakken de studenten in op moderne gehaastheid: altijd maar druk en onderweg, zonder ooit stil te staan bij het echte leven. Die wijze les is nog pas net doorgedrongen of gezelschap Al Dente staat even verderop al weer klaar voor meer. Zij vertellen het eeuwenoude verhaal van Mariken van Nieumeghen, maar dan op humoristische wijze opgevoerd door een kibbelend theatergezelschap.

Lachen maakt dorstig en op weg terug naar de bar klinkt er wederom bijzondere muziek uit de Oranjerie. Het blijkt te gaan om het koor Het Zingend Hart, onder de energieke leiding van dirigent Rob Kaptein. De muziek is prachtig, met zowel klassieke als moderne stukken. Het is dan ook met enige moeite dat ik mij verwijder uit de wederom volgepakte zaal bij het invallen van de duisternis. Op weg naar het Sterrenwacht Bezoekerscentrum, waar ik besluit mee te lopen met een tour. Ondanks de indrukwekkende telescoop zijn er door de vele wolken geen hemellichamen bewonderen. Gelukkig is er wel nog een plekje vrij in het opblaasbare planetarium van de Sterrenwacht. Comfortabel liggend in een iglo-vormige tent flitsen planeten, sterrenstelsels en supernova’s voorbij.

Viswijvenkoor

Het is bijna middernacht en de avond loopt langzaam op zijn einde. Lopend langs het Viswijvenkoor, die met overgave volksliederen uit Nederland en daarbuiten ten gehore brengen, begeef ik me naar de uitgang. Daar hoor ik nog één keer muziek klinken uit de Oranjeriezaal. Het blijkt dat de Hortus zangtalent in huis heeft: medewerker Theo Teske brengt er met gezelschap gepassioneerde opera ten gehore. Een storm van applaus en bravo’s volgen op de laatste slotakkoorden. Terwijl ik op mijn kaartje kijk ontdek ik tot mijn schrik dat ik nog niet deel heb genomen aan de Duitse wijnproeverij, en ook het Wereldkoor gemist heb.

Ik besluit dat het eigenlijk een groot compliment is aan de Hortus: moge deze feestelijk ingeluide zomer net zo’n overdaad bieden aan sfeer en muziek!