De Sassenheimer maakte tussen februari en augustus 2011 zeventien mensen zo’n vijftig euro afhandig. Hij vertelde hen dat hij autopech had en dat de ANWB alleen wilde komen als hij contant zou betalen, maar dat hij geen geld bij zich had.

Hij wist het vertrouwen van de gedupeerden te wekken door zijn echte naam te geven en daarnaast te vertellen dat hij de zoon is van een bekende horecaondernemer in Sassenheim. Dertien van de gedupeerden deden aangifte nadat de politie een waarschuwing uit had laten gaan op hun website.

P. verklaarde in de rechtszaal dat hij in die periode verslaafd was aan cocaïne en daardoor niet in staat was helder na te denken: ,,Ik was alleen maar bezig met het scoren van cocaïne. Door de drugs was ik ervan overtuigd dat ik het geleende geld kon terugbetalen.’’

De officier van justitie pleitte dat er sprake was van een ’listige kunstgreep’ en dat dit bestraft moest worden, maar vond een gevangenisstraf niet op zijn plaats: ,,Bij het voorbereiden van een zaak heb je een bepaald beeld voor ogen. Dat beeld kan kantelen wanneer je de verdachte ziet, zoals in dit geval. Het blijkt maar weer wat een rotspul cocaïne is. De verdachte is goed bezig geweest, en dus is alleen een werkstraf aan de orde.’’ De officier doelde hiermee op de pogingen van de Sassenheimer om zijn gedrag goed te maken. Zo bood hij elf van de dertien gedupeerden die aangifte deden zijn persoonlijke excuses aan.