Over een aantal maanden wordt bekend of vv Oegstgeest en UDO samen gaan. Het heeft er alle schijn van. Men ziet het eigenlijk wel zitten en gelooft in deze stap om verder te kunnen komen, hoewel er bij een ‘ja, we willen’ veel zal komen kijken. In de winterstop werd afscheid genomen van Jerry Ubink vanwege uitblijvende resultaten. Laurens van der Voort werd bereid gevonden om het seizoen af te maken en wellicht zou de bij de zondagtak van Voorschoten’97 ontslagen trainer langer kunnen aanblijven. Deze week werd echter bekend dat Huig Jan Heeringa overkomt van de reserves van FC Rijnvogels. Een bestuurslid kon zich niet vereenzelvigen met de genomen beslissing en vertrok.

Veel meer omvattend is het feit dat de voorzitter ernstig ziek is en dat heeft er ook ingehakt bij de altijd zo gemoedelijke club. De preses kwam de wedstrijd toch bekijken en straalde positivisme uit en hoopt op een goede afloop, net als de gehele club dat met hem mee hoopt.

Elk succesje daaromheen is dan meegenomen en die kwam er dus met de tweede zege in zestien wedstrijden. Nog altijd een schrale oogst, maar na rust liet Oegstgeest wel nadrukkelijk zien dat men van geen kant op de vierde klasse zit te wachten en bovenal dat er voetballend best muziek in zit. Vorig jaar scheelde het een haar of het was mis gegaan en nu is de situatie ook nog alles behalve florissant. Maar hoop doet leven.

Voor de pauze was overduidelijk waarneembaar dat er aan beide kanten veel druk op de wedstrijd zat. De nervositeit was van de voetbalschoenen af te schrapen en er ging veel mis. Toch leek de thuisploeg het meest nadrukkelijk op zoek naar een overwinning en kreeg het ook de nodige kansen. In kansrijke positie werd er gemist of een verkeerde keuze gemaakt. Symptomen die horen bij een laagvlieger spelende zonder vertrouwen. Illustratief was dat Roy Elkerbout in de zestien werd aangetikt en de scheidsrechter van dienst wilde al fluiten voor een strafschop. De vormgever verkoos op de been te blijven, maar vervolgens leverde de actie niets op.

Een doelpunt, aan welke kant dan ook, zou wel eens beslissend kunnen zijn. Zo was in beide kampen de gedachte halverwege. Oegstgeest pakte de draad goed op en na rust kwamen de goals er dan toch. Abel Bormans brak de ban en dat deed de thuisploeg zichtbaar goed. In korte tijd werd Rohda’76, dat slechts enkele keren gevaarlijk was geweest met schoten vanuit de tweede lijn, op een hoop gespeeld. Eerst drukte Joep van Tulder gedecideerd af en later profiteerde Bormans nog eens van een fout van de Bodegravense doelman. Het leverde lachende gezichten op in zware tijden. Wellicht de opmaat naar meer succes voor de club waar het doorgaans zo rustig is.

Oegstgeest-Rohda’76 3-0 (0-0). 61. Bormans 1-0, 68. Van Tulder 2-0, 72. Bormans 3-0. Scheidsrechter: Kraak. Toeschouwers: 50.

Oegstgeest: Sip, Gilliams (74. Polet), Apcar, Dijkstra, Leugering, Van der Spek, Elkerbout, Reus, Bormans, Van Tulder, Zenden.