En dat heeft de gemeente uitstekend gedaan. Wegen- en bruggenbouwers spreken al snel van kunstwerken, maar dat zijn ze hier ook echt. Lusten voor het oog, verrijkingen voor de toch al aangename omgeving hier.

De belangrijkste aanwinst bij de Glipperbrug is een opvallend huisje aan de westzijde van de brug. Vooral het dak springt in het oog. Dat heeft wel wat weg van een enorme pet: een afgeplatte piramide van rode lei-pannen, die aan de voorzijde een eind uitsteekt.

Die brede overkapping is een uitstekende plek om te schuilen, en dat was ook precies één van de functies van het gebouw: het diende als wachthuisje voor de tram. Daarnaast is er ook een transformatorruimte en kleine werkruimte in gevestigd, maar dat doet er nu even niet toe. Het is een tramhuisje, en één van de weinige die bewaard zijn gebleven van de NZH.

De historische foto's bij deze serie zijn van Stichting Historisch Genootschap De Blauwe Tram

De verhalen in deze serie zijn gebundeld in het boek Sporen 4