De Noordwijkse leefde de afgelopen week in spanning toe naar het EK. Ze had wel vaker in buitenlandse wateren gevaren, maar voor de Bretonse kust van Brest was ze nog nooit. ,,Elk gebied is weer anders,’’ meent ze. ,,Het is goed om een paar dagen eerder te zijn, zodat je de omstandigheden daar kunt bekijken. Hoe is de wind, hoe lopen de stromingen en van wat voor andere obstakels kun je last hebben? Dat moet je wel even uitzoeken.’’

De kust bij Bretagne is bergachtig en heeft een ruige kust. De catamaranzeilers varen in een prachtige baai, waar het behoorlijk kan spoken. De Atlantische Oceaan komt er op uit, dus dat kan voor flinke golven zorgen. ,,De verschillen tussen hoog en laag water zijn hier groot,’’ meent Zonneveld. ,,Dat zorgt voor flink wat stroming en daar moeten we wel rekening mee houden. Ook zit hier vrij veel zeewier in het water en dat wil je niet aan je roertjes of zwaarden hebben zitten. Voordat we het water opgaan, controleren we die daar dus op.’’

Ze is nog maar 31 jaar oud en toch is Zonneveld al een ervaren zeilster. Met de Hobie 16 (een ander type catamaran, red) voer ze al meerdere EK’s en WK’s en nu maakt ze haar debuut op het EK F18, één van de grootste en meest spectaculaire catamaranklassen. ,,Ik heb al een flinke laag eelt op mijn handen,’’ zegt ze lachend. ,,Na zo’n paar dagen zeilen zitten ze onder de blaren en heb ik echte zeilhanden. Daar kan ik me echter niet druk om maken, hoor. Dat hoort bij de sport.’’

Als bemanning doet Zonneveld het zware krachtwerk aan boord. Ze oogt misschien als een blond, dun ding, maar dat is gezichtsbedrog. Door al haar crossfittrainingen is ze oersterk en houdt ze de zware zeiltouwen goed in bedwang. ,,Catamaranzeilen is een teamsport,’’ meent ze. ,,We moeten samen ervoor zorgen dat die boot snel over het water vliegt. Arjan doet het stuurwerk en ik heb de touwen in handen. Als we goed samenwerken, kunnen we op dit EK nog hoog eindigen.’’

De echte top van het zeilen haalt ze niet meer. Dan had ze een paar jaar terug door moeten gaan in de Hobie 16. ,,Het catamaranzeilen was niet meer olympisch en toen heb ik voor mijn studie fysiotherapie gekozen,’’ vertelt ze. ,,Daar heb ik geen spijt van. Nu kan ik andere sporters helpen om zich klaar te stomen voor de belangrijke wedstrijden. En ondertussen ben ik in de weekenden zelf nog fanatiek bezig met zeilen. Als ik op het water zit, dan ga ik ervoor en wil ik niets liever dan winnen.’’