Voor deze foto’s liet hij zich inspireren door de schilderijen van de Amerikaanse kunstenaar Edward Hopper. In zijn typisch Amerikaanse decors staan vaak figuren die eenzaamheid uitstralen en geen contact met anderen lijken te maken.

Deze omschrijving slaat duidelijk niet op Joost Wensveen. In de comfortabele woning in de Oegstgeestse wijk Poelgeest die hij met zijn gezin bewoont, legt hij graag uit welke rol fotografie in zijn leven speelt.

,,Op mijn middelbare school, het Adelbert College in Wassenaar, kreeg ik de smaak te pakken. Daar was een ouderwetse donkere kamer waar wij als leerlingen foto’s konden ontwikkelen en afdrukken.’’

Ambachtelijk

,,Het ambachtelijke vond ik erg leuk. Dat mis ik wel in de digitale fotografie’’, zegt Wensveen. ,,Maar er zijn natuurlijk ook voordelen. Zo is er een grotere graad van perfectie en kun je op de computer je eigen fotografische compositie maken.’’

De jonge Joost studeerde economie in Rotterdam en volgde als student ook een aantal fotocursussen. Zo bleef hij zich verder ontwikkelen. ,,Voor mijn werk reis ik soms naar verre oorden en dan vind ik het leuk om in pakweg Singapore op straat te gaan fotograferen.’’

Het meest succesvol is Wensveen met zijn foto’s van duikplanken. Het begon met een duikplank die hij fotografeerde in de Franse Bretagne. ,,Het was een mooi beeld van zo’n duikplank in zee en heel veel mensen die in de rij stonden voor de trap. Thuis ben ik allerlei extra zwemmers gaan toevoegen. Daardoor lijkt het absurd druk.’’

Fotofestival

Hij was inmiddels ook lid geworden van de Leidse Amateur Fotografen Vereniging (LAFV). Bij het 90-jarig bestaan organiseerde de club een fotofestival in de binnenstad van Leiden. Zijn duikplankfoto werd tot winnaar uitgeroepen en was op groot formaat te zien op het plein bij Leiden CS.

Een Parijse galeriehouder bleek ook gecharmeerd van deze foto. Hij nam hem op in zijn collectie en heeft de foto inmiddels meerdere keren verkocht. ,,We leven in een beeldcultuur. Ik denk dat jongeren eerder een foto voor aan de muur kopen dan een schilderij.’’

Aan de andere kant begon de snelle beeldcultuur hem ook tegen te staan. ,,Het draait alleen maar om het scoren van likes op Facebook en Instagram. Daarom raakte ik zo gecharmeerd van de schilderijen van Edward Hopper. Hij laat juist het tegenovergestelde zien: mensen die eenzaam en niet succesvol zijn.’’

Hij ging voor zijn foto’s op zoek naar plekken die de sfeer van Hoppers schilderijen benaderen. Die vond hij onder meer in het voormalige politiebureau aan de Zonneveldstraat, filmtheater Trianon aan de Breestraat en de Leidse Schouwburg. Ook maakte hij gebruik van het door Dudok ontworpen raadhuis van Hilversum en het passagiersschip De Rotterdam.

Modellen

Joost Wensveen neemt meestal een vrouwelijk model mee naar zo’n locatie en een handvol kleding van het Leidse kledingverhuurbedrijf Hoppezak. ,,Maar soms maak ik ook gebruik van ter plekke aanwezig personeel.’’

Uit zijn inmiddels rijke oeuvre heeft hij veertien foto’s geselecteerd, die vanaf komend weekend in de Stadsgehoorzaal te zien zijn. ,,Het is een mooie plek om mijn werk tentoon te stellen. Er zijn ook galeries in Parijs, Amsterdam en Naarden waar mijn foto’s getoond worden, maar mensen vinden het soms lastig om over de drempel van een galerie te stappen. Ik ga ervan uit dat bij de Stadsgehoorzaal mensen binnenlopen die een brede culturele interesse hebben.’’

De expositie ’Melancholy’ van Joost Wensveen is van zaterdag 9 februari tot en met zondag 31 maart te zien in de Stadsgehoorzaal aan de Breestraat 60 in Leiden. De tentoonstelling is gratis toegankelijk en te bezoeken tijdens de openingsuren van de Stadsgehoorzaal. Naast het werk van Joost Wensveen zijn er ook foto’s van John Brussel te zien.