De euforie in het Noordwijkerhoutse kamp was groot maar Meijers trapte wel meteen lichtjes op de rem.

,,We zijn er nog lang niet. Hoek heeft veel kwaliteit en we kunnen het thuis nog lastig gaan krijgen. Dat zag je vandaag ook. Er was weinig aan de hand toen we met 0-2 voor stonden maar na die 1-2 ging het toch spoken en kregen we het moeilijk.’’

Aanvankelijk leek VVSB het alleen in het eerste kwartier lastig te krijgen. Hoek begon fel maar de Zeeuwse storm ging direct liggen toen Frank Tervoert geheel vrijstaand de openingstreffer binnen kopte.

Diezelfde Tervoert zorgde na een dik half uur op aangeven van Richelo Fecunda voor de 0-2 waarna VVSB met een ruime marge de kleedkamer opzocht. Toch deed de ploeg dat met gemengde gevoelens. Want met een beetje meer precisie had het ook zomaar 0-5 kunnen staan.

Na rust bleef VVSB – mede door uitstekend keeperswerk van Ruben Valk - lang overeind. Na zeventig minuten moest Valk wel het antwoord schuldig blijven op een geplaatste schuiver van Rik Impens. Daarna kantelde het duel volledig en raakte VVSB de grip op het middenveld kwijt.

Impens bediende vervolgens spits Kyle Doesburg die koppend gelijk maakte. Een doemscenario lag op de loer maar VVSB vocht zich toch weer terug. Invaller Lulinho Martins klopte in de slotfase op snelheid de Hoek-verdediging waarna Lovette Felicia het hoofd bijzonder koel hield: 2-3.

Met die uitslag stapte VVSB met een prima gevoel in de bus. De eerste stap richting lijfsbehoud is gezet. Maar dat de strijd nog niet definitief gewonnen is, hoefde niemand de Noordwijkerhouters uit te leggen.