Op initiatief van de buurtbewoners maakte de Leidse beeldhouwer Janine Melai dit kunstwerk. De twee pilaren verbeelden de pleegouders Herman en Roos Snellen. Door de uitgesneden letters van de liedregel is de blauwe lucht te zien, waar in het lied ook naar verwezen wordt. ,,Ik ben zelf best tevreden over het monument’’, zegt Janine Melai na de onthulling. ,,Het pakt goed uit op deze plek.’’

De plek is nu een stuk niemandsland achter station Leiden Centraal. In de jaren 40 was hier het Terweepark, waar Ramses Shaffy opgroeide bij het artsengezin Snellen. Zijn biologische moeder had hem vanuit België met de trein naar Nederland gestuurd. Hij kwam in een weeshuis terecht, waar zijn pleegouders hem uithaalden.

,,Daarom is dit kunstwerk ook een ode aan alle pleegouders, die liefdevol een kind in hun gezin opnemen’’, zei cultuurwethouder Yvonne van Delft bij het officiële moment. Van de onthulling was een complete happening gemaakt. Dirigent Peter Janka zong met een gelegenheidskoor vier nummers van Ramses Shaffy. Zo was de evergreen ’Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’ te horen en natuurlijk mocht ’Sammy’ ook niet ontbreken. Shaffy’s oude jeugdliefde Wendela van Mens zat in een rolstoel op de eerste rij te glunderen. Na de onthulling reikte schrijver Peter van der Geer het eerste exemplaar van een boekje over Shaffy’s jeugd uit aan de wethouder.

Lees ook:

Genoeg geld binnen voor Ramses Shaffy-monument en

Leidenaar Bernard Kats stond model voor Sammy van Shaffy, maar: ’Iedereen voelt zich wel een beetje ’n Sammy’