Vader schort dorststaking op tijdens onderhandeling met Jeugdbescherming West
S.J mag zijn kinderen een uur per maand zien.© Foto Hielco Kuipers
Een vader die sinds dinsdag in honger- en dorststaking is gegaan om zijn kinderen vaker te zien, is met Jeugdbescherming West in onderhandeling. Hij heeft vanavond zijn dorststaking opgeschort om meer tijd te winnen.
De Voorschotense vader, die liever alleen met zijn initialen S.J. in de krant wil, was sinds dinsdag gestopt met eten en drinken. De staker zag dit drastische besluit als laatste poging zijn zoon en dochter, beiden in de basisschoolleeftijd, vaker dan een keer per maand te zien. Hij wil dat de zorgorganisatie akkoord geeft voor co-ouderschap.
S.J. schort het stoppen met drinken op tot morgen 17.00 uur, zodat er meer tijd is voor de onderhandeling. De hongerstaking houdt hij nog wel in stand.
Communicatie
In 1994 kwam S.J. als Iraanse vluchteling naar Nederland. Hij ontmoette negen jaar later zijn toenmalige vrouw. Na acht jaar besloten ze te scheiden, waarna in eerste instantie werd gekozen voor co-ouderschap. Deze regeling was al na een jaar ten einde.
Wat volgde was een jarenlange strijd. Met in augustus een onverteerbaar dieptepunt voor S.J. Jeugdbescherming West besloot dat hij zijn kinderen met een omgangsregeling nog een keer per maand mocht zien. Volgens hem zou dit zijn ingesteld vanwege ’slechte communicatie tussen beide ouders’.
De vader vond het onbegrijpelijk dat alleen hij daar de dupe van zou worden. „Communicatie gaat tussen twee mensen”, zei hij dinsdag op de eerste dag van zijn protest. Jeugdbescherming West kan vanwege de ’privacy van het gezin’ niet ingaan op de beslissing.
Zorgvuldig
Een staker staat in zijn recht niet te willen eten of te drinken, zegt internist acute geneeskunde Fransje Snijders van de Johannes Wier Stichting voor gezondheidszorg en mensenrechten. „Wie wilsbekwaam is, heeft het recht om zo strijd te voeren. Het is wel belangrijk dat dit heel zorgvuldig gebeurt. Een staker moet weten waar hij aan toe is. Zo bespreekt een vertrouwensarts bijvoorbeeld de lichamelijke gevolgen van zo’n protest.”
Snijders zegt dat het over het algemeen handiger voor een staker is om alleen voor hongerstaking te kiezen. „Een dorststaking geeft veel sneller lichamelijke problemen. Een staker geeft de tegenpartij zo minder tijd om samen tot een overeenstemming te komen.”
Iemand die niet eet, kan dit gemiddeld zo’n twee maanden volhouden. Maar wie stopt met drinken overlijdt meestal binnen enkele dagen tot een week. Van de organen vallen de nieren als eerste uit. Uiteindelijk overlijdt een staker doordat het hart stopt door bijvoorbeeld een te hoge concentratie mineralen of omdat het bloed niet meer naar het hart gepompt kan worden.
Rechten
Artsen hebben niet de plicht om een staker verplicht voedsel of vocht toe te dienen. „Een arts mag dat niet doen als iemand wilsbekwaam is”, legt Daniëlle Dil van De Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst (KNMG) uit.
De KNMG adviseert om te bespreken wat de arts zou moeten doen als de staker bewusteloos raakt. „Wil hij dan dat de arts nog steeds niet behandelt? Dat moet dan vooraf duidelijk besproken en vastgelegd zijn in een wilsverklaring.”
S.J. wordt bijgestaan door zijn advocaat. Thuis is een vertrouwenspersoon bij hem. Morgen gaan de onderhandelingen weer verder. Jeugdbescherming West liet eerder weten het besluit van S.J. ’zeer te betreuren’ en hoopt dat hij voor zijn kinderen het protest zal stoppen.