Keerpunt debuut Leiderdorpse: ’Als kind nam ik notitieblokjes mee naar buiten’
Anne van Zwieten: ,,Er wordt niemand meer vermoord.’’© Foto Taco van der Eb
De Leiderdorpse Anne van Zwieten schreef haar debuutroman Keerpunt, die volgende week zaterdag om 14.00 uur wordt gepresenteerd in boekhandel De Kler in de Winkelhof. Het boek gaat over drie Leidse vrouwen. „Ik wilde aanvankelijk een thriller schrijven, maar het leek mijn redacteur veel beter als ik dat niet zou doen en de personages zou uitdiepen. Ik heb naar haar geluisterd, er wordt niemand meer vermoord.”
Van Zwieten plaatst wekelijks korte persoonlijke verhalen van mensen die ze bij toeval ontmoet op haar website: de-storyteller.nl. Ze gaat met hen in gesprek over hun dag, hun leven, hun passies en dromen. Ze bracht daarnaast een boekje uit met een verzameling blogs die ze schreef voor haar eigen stichting Nadja. De stichting is opgericht voor haar dochter Nadja en andere kinderen met cerebrale parese.
Notitieblokjes
„Ik heb altijd geschreven. Vroeger als kind nam ik notitieblokjes mee naar buiten. Op verschillende plekjes in Leiderdorp zat ik dan heerlijk te schrijven. Via wat omzwervingen kwam ik in de mode terecht, zestien jaar lang heb ik winkels in grote matenmode gehad. Tot mijn dochter geboren werd en ze cerebrale parese bleek te hebben. Ze is meervoudig beperkt en dat zet je leven op z’n kop. Uiteindelijk moest ik met de winkels stoppen. Ik trok het gewoon niet als iemand weer liep te zeuren over een broek die niet goed zat.”
Ze begon weer te schrijven, deed een opleiding in die richting en nu is daar dus ’Keerpunt’. „Het boek gaat over drie vrouwen, Babette, Juliette en Carla. Het verhaal wordt ook vanuit de vrouwen verteld, om en om hebben ze een hoofdstuk.
Zorgen
Alle drie hebben ze uitdagingen in het leven, zij het heel verschillend. Babette is nogal onzeker uit haar scheiding gekomen. Daarnaast zijn er zorgen om haar autistische zoon. Carla heeft moeite met het maken van vrienden. Ook in haar huwelijk is de verbondenheid tussen haar man en haarzelf ver te zoeken. Daarnaast krijgt ze ook nog eens slecht nieuws. Juliette komt uit een gezin met alcoholistische ouders en heeft nooit kind kunnen zijn.”
Eerst kruisen de levens van de vrouwen elkaar niet. ,,Totdat ze per toeval met elkaar in contact komen en er gaandeweg achterkomen dat er wel degelijk iets is dat hen bindt. Dit feit zet hen ieder afzonderlijk aan tot nadenken, tot het maken van nieuwe keuzes. Ze moeten hun leven herzien. Uiteindelijk komen ze hierdoor in hun kracht te staan. Het is een verhaal over groei, loslaten en vriendschap. En vooral een boek over ’jezelf niet afhankelijk maken van een ander’.”