Natuurlijk stond ik maandagmorgen om 7 uur voor de deur van Appie. Eerst had ik in de vroege ochtendkou door park de Bloemerd gefietst. Sporadisch zag ik een jogger of een hondenuitlater. Op de plaats van de bestemming een grijze massa die zich op de schappen stortte. Bij velen stond de angst in hun doffe ogen. Ze keken elkaar argwanend aan. Friemelden aan hun mondkapjes en trokken handschoenen van de meest vreemdsoortige origine aan. Ik propte mijn tas vol. Een grote bloemkool, sinaasappels, brood en verder veel kleingoed.