Wat bezielt een mens om bij nacht en ontij of in de stromende regen tot in verre uithoeken op zoek te gaan naar andermans vermiste hond of kat? Om niet te weten hoe je dag eruit gaat zien, omdat er altijd iemand kan bellen met ’een vermissing’? En dat allemaal als liefdewerk oud papier? Voor Jolanda Holverda (56) is het vanzelfsprekend. Geholpen door speurhond Arie en een groep vrijwilligers heeft de Voorschotense de afgelopen jaren al tientallen honden en katten opgespoord. ’Al heb ik maar één procent kans dat ik diezelfde nacht een hond terugvind, dan ga ik m’n bed uit’.