Als Babette Schutte staat ze ingeschreven bij de burgerlijke stand, maar als artiest timmert ze aan de weg als Babs. De afgelopen maanden heeft ze drie singles uitgebracht en na de zomer verschijnt haar eerste EP met een stuk of vijf nieuwe liedjes.

Het zijn aanstekelijke liedjes die Babs ten gehore brengt. Neem haar vorige week gelanceerde nummer ’Pandemiemoe’. In de tekst bezingt ze de effecten van de coronacrisis op haar. Ze heeft haar buik vol van de persconferenties van Mark Rutte, de avondklok en alle andere maatregelen die haar vrijheid inperken. Toch ontpopt het liedje zich tot een oorwurm, waarbij de klanken ’mie’ en ’moe’ nog lang blijven hangen bij de luisteraar.

(Tekst gaat door onder de foto)

Onzeker meisje

Babs Schutte is derdejaars student aan het conservatorium in Enschede. Dat betekent dat ze heen en weer pendelt tussen het oosten des lands en haar geboortestad Leiden. Zeker nu er nauwelijks meer fysiek les wordt gegeven, is ze weer regelmatig in Leiden te vinden.

,,Ik heb hier op het Visser ’t Hooft Lyceum gezeten’’, vertelt ze. ,,Eigenlijk ging iedereen in mijn familie naar het Stedelijk Gymnasium. Ik koos voor het Visser ’t Hooft omdat die school kunstzinniger zou zijn. Ik heb daar de muziekklas gedaan, maar kan niet zeggen dat ik daar veel aan heb gehad. Het lag misschien ook wel aan mijzelf. In die tijd was ik een onzeker meisje, dat best veel gepest werd. Ik durfde echt niet zomaar de microfoon te pakken of het podium te beklimmen.’’

Gangmaker

In de veiligheid van haar ouderlijk huis pakte Babs wel de gitaar om zelf liedjes te schrijven. ,,Thuis was het ook niet raar. Mijn moeder speelde ooit piano op een behoorlijk hoog niveau piano, maar trad er niet mee naar buiten. Mijn vader is een middelmatig bassist, maar wel een enorme gangmaker in de band waarin hij speelt.’’

Ze hoopt van beide ouders iets te hebben meegekregen: van de één de muzikaliteit en van de ander de flair. ,,Omdat ik op de middelbare school niet zo succesvol was in de muziekklas, heb ik getwijfeld over een studie Nederlands of journalistiek. Ik houd ook heel erg van taal. Maar diep in mijn hart wist ik dat muziek mijn allergrootste passie is.’’

Om zich voor te bereiden op de audities voor het conservatorium vertrok Babs na haar eindexamen voor een tussenjaar naar Engeland. ,,Ik heb me daar verder geschoold in de muziek: op college, maar ook in mijn vrije tijd. In die periode ben ik over mijn onzekerheid heen gestapt. Ik ben toen ook echt aan de slag gegaan met het produceren van muziek.’’

Omdat ze daar feeling voor bleek te hebben, koos ze in Nederland voor de opleiding tot producer aan het conservatorium. Omdat deze studie niet op alle conservatoria wordt aangeboden, kwam ze in Enschede terecht. ,,Het is een brede opleiding en ik kan mijn eigen pad kiezen. Ik vind het leuk om achter de schermen muziek te produceren, maar ik vind het inmiddels ook heerlijk om zelf in de schijnwerpers te staan. Mijn zelfvertrouwen is gegroeid en ik durf te zeggen dat ik nu best mijn extraverte kant durf te laten zien.’’

Gendernorm

De liedjes van Babs zijn pakkend maar wie goed luistert, ontdekt dat de teksten bepaald geen niemendalletjes zijn. Ze gaan ergens over. Haar nieuwste release gaat dus over de pandemiemoeheid, maar haar debuutsingle ’Wie was ik wel’ had eveneens een boodschap. ,,Dat nummer gaat over gender en seksualiteit’’, zegt Babs. ,,Dat onderwerp zou vaker besproken moeten worden. In mijn jeugd gebeurde dat nauwelijks. Ik speelde nooit met barbiepoppen en hield niet van roze. Liever voetbalde ik of speelde ik met politieautootjes. Soms dacht ik: ik ben een jongen in een vrouwenlichaam. Maar dat is niet zo. Ik ben een meisje, alleen voldoe ik niet aan de gendernorm. Daarover zing ik in dat nummer. Misschien kan ik op die manier het voorbeeld zijn, dat ik in mijn eigen jeugd gemist heb.’’

[Tekst gaat verder onder video.]

Ze snapt dat niet iedereen even goed naar de tekst luistert. ,,Dat is ook niet erg. De één luistert nauwkeurig, terwijl de ander zich lekker laat meeslepen door de muziek.’’

Babs is in elk geval niet onopgemerkt gebleven. Door poppodium Het Burgerweeshuis in Deventer is ze opgenomen in een talentontwikkelingsproject. Een jaar lang krijgt ze coaching en een budget om haar plannen waar te maken. ,,Dat is superfijn, want het kost veel geld om liedjes uit te brengen of een videoclip te maken.’’

Inmiddels heeft Babs ook een band met drie muzikanten geformeerd om live te kunnen optreden. ,,Dat zit er nu nog even niet in, maar wij staan in de startblokken. Spelen met muzikanten geeft zoveel meer energie dan met alleen een geluidsband.’’

Achterstand

Haar missie is om meer vrouwen een plek te geven in de muziekscene. ,,Van alle producers ter wereld is maar twee procent vrouw. Dat kan toch niet! Ik denk dat de meeste mannen dat inmiddels ook wel inzien. Op festivals staan nog altijd meer mannelijke dan vrouwelijke muzikanten op het podium. Ik wil programmeurs bewust maken van die achterstand. In mijn klas op het conservatorium ben ik het enige meisje. Natuurlijk word ik wel eens moe van die strijd. Maar er verandert nooit iets als we onze mond niet open trekken.’’

De muziek van Babs is te vinden op Spotify. Ze heeft op www.babsopdebeat.nl haar eigen website en is verder tamelijk actief op Instagram.