In 2013 verkocht Jaap Koopman zijn Leidse biotechbedrijf Profibrix - negen jaar na de oprichting - aan een Amerikaanse branchegenoot. Het leverde hem en zijn investeerders een ’mooie som’ geld op. Maar ook een nogal vervelende bijsmaak.

„Met Profibrix hadden we een prachtig product ontwikkeld: een poeder waarmee chirurgen bloedingen konden stoppen. Maar al snel na de aankoop wijzigden de Amerikanen hun koers: ze legden zich toe op antibiotica. Het werd duidelijk dat ze niets met ons product gingen doen. Ik was daar nog in dienst maar baalde enorm. Daar hadden we al die jaren niet zo hard voor gewerkt. Ik heb toen gezegd: ’ontsla mij maar, dan richt ik een nieuw bedrijf op en dan neem ik ook een deel van de mensen mee’. Dat vonden ze een goed idee. Zo zijn we in 2015 opnieuw begonnen, met Fibriant.”

Wanneer je als leek de website van Fibriant bekijkt, raak je al snel de weg kwijt in de biotechnologische termen. Maar wat Koopman en de zijnen in deze hoek van het Leiden Bio Science Park maken is eigenlijk best simpel: „Wij bouwen een productiesysteem voor fibrinogeen en trombine. Dat zijn twee eiwitten die er samen voor zorgen dat je bloed stolt als je een wondje hebt. Je hebt ze dus gewoon in je lichaam. Maar dat we ze hier maken is uniek. Wij gebruiken een zogenaamd recombinant-productiesysteem, gebaseerd op celkweek en DNA technologie, en zijn de enigen in de wereld die dit kunnen.”

Dat is bijzonder praktisch stelt hij, want er zijn allerlei medische toepassingen voor (vooral) fibrinogeen.

„Nu wordt fibrinogeen vooral uit donorbloedplasma gehaald, maar dat heeft risico’s. Zo is er een kleine kans dat ziekteverwekkers worden overgedragen via het bloed. Daarnaast is de kwaliteit van fibrinogeen uit dat bloed niet altijd constant en is Europa voor zeventig procent afhankelijk van bloedproducten uit de VS. Als je fibrinogeen met onze productiemethode maakt, in gecontroleerde omstandigheden, heb je daar allemaal geen last van.”

Kitspuit

Het bedrijf heeft de afgelopen zes jaar op het Bio Science Park gebouwd aan zijn ’productieplatform’.

„Dat is nu af. We gaan twee producten ontwikkelen: als eerste is dat RecoSeal, een soort tweecomponentenkitspuit voor chirurgen. Zoals je die kent uit de bouwmarkt maar dan gevuld met fibrinogeen en trombine. Zodra je het op een bloeding spuit krijg je een stolling waardoor het bloeden stopt. En ons tweede product is RecoCoat, een speciale vorm van fibrinogeen die als coating op een implantaat voorkomt dat bacteriën hechten, een biofilm vormen en resistent worden tegen antibiotica.”

Het zal nog een jaar of twee tot vier duren voor deze middelen kunnen worden gebruikt bij operaties, afhankelijk van de uitkomst van de klinische proeven. „Maar we leveren nu al fibrinogeen-halffabrikaten aan andere farmaceuten. Dat is een prachtig businessmodel: we hoeven zelf niet de procedures in en het zorgt ervoor dat we nu al omzet binnenkrijgen.”

Dat laatste is belangrijk „Natuurlijk willen we geld verdienen, we zijn een bedrijf. Al sta ik er anders in dan bij Profibrix. Ik heb mijn les wel geleerd. Om die reden ben ik ook best kritisch welke investeerders we toelaten. We hebben de komende jaren nog vele miljoenen nodig. Maar dat geld binnenhalen om daarna snel-snel bij succes verkopen, dat wil ik echt niet. Wat ik uiteindelijk wil bereiken met Fibriant is dat we een product op de markt brengen waar mensen echt wat aan hebben. Dat noem ik écht succes.’

Deze rubriek wordt mede mogelijk gemaakt door het Leids Mediafonds.