Het pad naar de gedenkplaats toe, is inmiddels belegd met platen. Zo is het pad begaanbaar voor iedereen die Esmee wil herdenken. Een roze ballon tikt soms zacht tegen de boomstam. Ook een hoefijzer en een lila paardenknuffel met ’slaap zacht’ zijn te vinden tussen de zee aan afscheidsbloemen voor het veertienjarige meisje.

Buurjongen

Jaydey (13) legt kaarsjes neer voor Esmee, in de vorm van de letter E. Hij was haar buurjongen en hij omschrijft haar als een boefje, maar ook een van zijn beste vriendinnen. „Ze was heel aardig, maar wel een stoere meid. We speelden vaak met elkaar en we haalden vaak kattenkwaad uit. Hutten bouwen, fikkies stoken, belletje lellen…” Hij blijft even stil. „En dan zie je dit. Het is wat.”

Op oudejaarsdag werd Jaydey gebeld met het nieuws. ’’Ik kon het eigenlijk niet geloven.” Donderdag is hij voor het eerst bij de gedenkplek voor Esmee, samen met zijn moeder en oma. Hij vindt het spannend om bij haar plekje te staan en hij weet nog niet of hij zaterdag naar de uitvaart gaat. „Dat zou mijn eerste begrafenis zijn en dan ook meteen van een van mijn beste vriendinnen.”

Lees ook: Gedenkplaats met geurkaarsen en paardenknuffels voor Esmee

Jaydey en Esmee speelden vooral rond het Kooipark. De fiets van Esmee werd woensdagavond dicht bij die plek gevonden, aan de overkant van de Willem de Zwijgerlaan. „Bij de plek waar ze nog vaak kwam”, zegt Jaydey’s moeder.

Geen meisje meisje

Ook zij kent Esmee als een ’echte dondersteen’. „Geen meisje meisje, maar een stoere meid.”

Tijdens Jaydey’s moment bij Esmee, komen veel andere mensen bij de plek kijken. Leeftijdsgenoten van Esmee, maar ook volwassenen en ouderen. „De hele wereld leeft mee”, zegt Jaydey’s moeder. Ze kijken toe hoe twee ouderen hun medeleven laten blijken met een moment stilte en ze zien hoe vier tieners een bos met kleine bloemetjes neerleggen. Witte bloemen, want daar hield Esmee van.

Meer artikelen over Esmee.