Opeens was het niet meer te horen: het gepiep van schoenzolen op de houten vloer of de aanwijzingen van spelers onderling. Anderhalve week lang was de Ziggo Dome een prachtig decor voor het EK zaalvoetbal, maar was er van sfeer geen sprake.

De terugkeer van publiek bij wedstrijden blies het toernooi leven in. Ruim een uur voor de wedstrijd al werd er gezwaaid met vlaggen en of de dj zich nu afvroeg waar het feestje was of iets van de Beatles draaide, het werd luidkeels meegezongen.

,,Eindelijk’’, zei Lahcen Bouyouzan over de volle tribunes. Nee, van thuisvoordeel was er voor hem nog geen sprake dit EK. Dat er juist tijdens de derde groepswedstrijd zelfs tot iets na 22 uur wel fans naar binnen mochten was een zegen. Om de kwartfinale te bereiken immers waren er meerdere scenario’s denkbaar, maar met een overwinning kon het haast niet misgaan. In tien ontmoetingen met het Balkanland was dat alleen nog nooit gelukt. Twee keer pakte de nummer 19 van Europa een punt, alle andere duels tegen de nummer 6 gingen verloren.

Aanmoedigingen

Nederland kortom kon dus wel een steuntje in de rug gebruiken. Uit vier kelen klonken vooral aanmoedigingen voor Bouyouzan: ,,Mijn zus, zwager en neefje waren er. Ik heb zes zussen en een broer, maar deze zus wilde héél graag komen. Bij mijn club Hovocubo komt ze ook wel eens. De rest vindt het niet erg om het op tv te kijken.’’

Amper onderweg zweepte Oranje de fans nog eens extra op door op voorsprong te komen. Jordany Martinus gebruikte zijn sterke lijf goed om een tegenstander van zich af te schudden toen Jamal el Ghannouti hem knap wegstak: 1-0. Het was het begin van een helft waarin Oranje meer kansen kreeg om Servië pijn te doen, maar vooral Tevfik Ceyar dit naliet. Aan de andere kant van het veld deed Manuel Kuyk wat hij al dit hele toernooi deed: geweldig keepen. Vooral de save met zijn voet op een inzet pal voor rust van Dragan Tomic was belangrijk.

Aangeslagen bokser

Na rust leek Yoshua St Juste Servië, dat dit EK na twee nederlagen toch al als een aangeslagen bokser in de touwen hing, de knock-out uit te delen. De Groninger schoot tegen Stefan Rakic op en de bal caramboleerde zo achter doelman Nemanja Momcilovic. Ook na de aansluitingstreffer van Slobodan Rajcevic leek er nog niets aan de hand, maar acht minuten voor tijd ging het mis voor Oranje.

Binnen een minuut scoorde Servië twee keer. Omdat Said Bouzambou daarna nog een penalty miste en het spelen met een vliegende keep in de slotseconden wel een enorme kans opleverde voor Amir Molkarai, maar geen goal én de rebound van Mohamed Attaibi nét na het eindsignaal binnen ging, zit het EK er na de poulefase op voor Oranje.

En dus kwam het voorgevoel van Bouyouzan niet uit. ,,Ik twijfelde er geen moment aan dat het goed zou komen. De overwinning in de eerste wedstrijd op Oekraïne had ons zoveel vertrouwen gegeven dat ik zeker wist dat we zouden winnen. Hier hebben we twee jaar naartoe gewerkt, dus het kon gewoon niet dat we het zouden laten liggen.’’ Helaas voor Bouyouzan, Oranje én de fans gebeurde dat toch.

Niet Nederland, maar Oekraine neemt het maandagavond in de Ziggo Dome nu als runner-up van poule A in de kwartfinale op tegen Kazachstan, de sterkste ploeg van poule B. Portugal gaat als groepswinnaar door en treft nu debutant Finland.