In hun bescheiden appartementje in verzorgingshuis Emmaus (Annie: ,,Ons eerste huurhuis, we hebben altijd in een koophuis gewoond’’) ligt het Leidsch Dagblad op tafel. Niet dat ze al het nieuws meer bijhouden, maar de dagelijkse pagina met overlijdensadvertenties is de eerste die ze bekijken als de krant op de mat valt. De wereld is al een stuk kleiner geworden door de laatste verhuizing en ze moeten toch weten of iemand hun ontvallen is. Ze kunnen de krant mede daardoor niet missen. ,,We hebben het er wel eens over gehad om het op te zeggen, maar nee’’, zegt Annie.

Zoeterwouwers

Ze zijn echte ’Zoeterwouwers’. Gerard is met zijn 91 jaar de oudste Van der Hoeven in het dorp. Hij is geboren in de Dorpsstraat als oudste van tien kinderen. ,,Daar waar nu de Jumbo staat. De grond onder het huis was opgehoogd met puin van het Leidse stadhuis na de grote brand in 1929.’’

Annie, in juli wordt ze 90, kwam ter wereld op de Stompwijkseweg, waar broer Koos later de klompenmakerij van hun vader overnam, die nu nog wordt bestierd door (klein)zoon Tom. Ook Annie heeft negen broers en zussen. Ze is er een van een tweeling. ,,Ik heb er vier boven me en vier onder me. Mijn tweelingzus is in de jaren vijftig naar Nieuw-Zeeland verhuisd. We hebben elkaar daarna nog maar een keer gezien. Ze is vrij jong overleden.’’

Verkering

Gerard was bevriend met een oudere broer van Annie. ,,Ik dacht: die moet ik hebben.’’ Het kon pas toen Annies verkering met een ander uit ging. ,,Gerard was altijd vrolijk. We gingen dansen met een koppeltje mensen bij Evert Castelein in Leiden, werden een danspaar en hebben elkaar niet meer los gelaten. De Engelse Wals was onze favoriet. En als er ijs lag, gingen we zwieren op de Noord Aa. We ware de enigen die dat konden.’’

Vandaag vieren ze officieel hun briljanten huwelijk, maar eigenlijk is 20 februari dé dag. Toen trouwden ze voor de kerk. ,,En dat is voor katholieken toch belangrijker’’, vindt Annie. ,,We zijn op een maandag in het gemeentehuis getrouwd in onze gewone kleren. Dat was gratis. Gerard was die dag gewoon aan het werk. Na afloop hebben we alleen koffie gedronken.’’ Gerard: ,,Ik haalde haar op in een grote wagen van van Gend & Loos, waar ik veertig jaar gewerkt heb. Dat trok wel bekijks.’’

Annie, die haar geld verdiende met schoonmaken in Leidse studentenhuizen in het Terweepark en later bij professoren in Oegstgeest: ,,Na het kerkelijke huwelijk was het wel feest in café Landzicht van ouwe Arie den Hollander. De studenten van Minerva kwamen me ook feliciteren. En ze bleven hangen ook, want ze lustten wel een borrel, net als ik. Nog steeds neem ik af en toe een citroentje.’’ ,,Een ’CB’tje’ lacht Gerard. ,,Lekker voor bij net klaverjassen, wat we graag deden.’’

Zuidbuurt

Ze kochten een huisje in de Zuidbuurt waar de ’achterom’ altijd openstond (,,We hadden niet eens een voordeur’’) en het zoete inval was. Daar werden hun drie kinderen geboren. Met zes kleinkinderen een derde achterkleinkind op komst zijn ze gezegend. Via de Roodenburgerstraat, de Pinksterbloemlaan en de Pijpenkruidlaan zijn ze nu in Emmaus beland. ,,Ik mis het praatje met de buren’’, zegt Annie. ,,Ik ga er dan ook nog vaak met mijn scootmobiel op uit. Ik ben altijd sociaal geweest en stond voor iedereen klaar. Ik was nog de enige dochter op Zoeterwou, dus hielp mijn ouders altijd. En mijn naaimachientje heeft altijd dienst gedaan voor anderen. Als er ergens een rits in een broek moest worden gezet, zeiden ze: ’Bel Annie maar’.’’

Ook Gerard bleef na zijn pensionering actief voor de gemeenschap en reed nog een jaar of tien als vrijwilliger als chauffeur bij Lubbe. ,,Kon ik nog vroeger opstaan om scholieren weg te brengen.’’

Ze vinden het zelf niet zo bijzonder: 65 jaar lief en leed. Annie kijkt vertederd. ,,Ik regelde altijd alles, maar hij vond altijd alles goed. Het is een goeie goedzak.’’ Gerard grinnikt: ,,Zij heeft misschien de broek aan, maar ik zat echt niet onder de duim bij haar. We hebben het altijd goed gehad, met een beetje geven en nemen.’’