Deutekom kan begrip opbrengen voor het besluit om te stoppen met de jaarlijkse herdenkingsbijeenkomst, die nu nog door de Raad van Kerken wordt georganiseerd. ,,Vijf of zes jaar geleden kregen we al als nabestaanden een brief van de gemeente dat ze zouden stoppen. Ik vind het prima, maar ik stop nooit met herdenken. Alles staat nog op mijn netvlies gebrand van wat er die dag is gebeurd.’’

De week voor de herdenking komt vaak alles weer meer naar boven bij Deutekom. ,,Ik lees het in de krant en het komt voorbij in het nieuws. Ik leef dan naar die dag toe.’’

Gemis

Bij de laatste officiële herdenking is hij uiteraard aanwezig. ,,Ik heb slechts één jaar gemist, omdat ik toen weg was. Ik ga het wel missen. Een deel van de nabestaanden hebben steun aan elkaar. We drinken op die dag een kopje koffie en eten een broodje bij zalencentrum De Bron. Dat is belangrijk om te doen. We rouwen gezamenlijk. Overigens niet alleen maar op die 9 april, maar de rest van het jaar komen we elkaar ook tegen. Dan praten we er soms over.’’

Of er vanaf volgend jaar een herdenking komt in een andere vorm, is nog niet bekend. Deutekom heeft samen met andere nabestaanden het voornemen iets gezamenlijks op te zetten. ,,Daar heb ik al over gesproken met Hannah Postma. We moeten het blijven herdenken.’’

Overlevende

In tegenstelling tot Deutekom, die zijn vader verloor, is Postma overlevende van de schietpartij. Zij werd neergeschoten terwijl ze boodschappen deed. Postma liep een dwarslaesie op en zit sindsdien in een rolstoel. Ook zij zal morgen aanwezig zijn tijdens de herdenkingsplechtigheid, die begint om 12.00 uur. Er is dan gelegenheid om bloemen te leggen bij het monument. Voorafgaand is er de ontvangst in de zalencentrum De Bron aan de Troubadourweg. Na afloop wordt op diezelfde plek nagepraat met koffie of thee en een broodje.