Schoorsteen mag niet weg: ’Dan laat ik dat monument toch verrotten? Over twintig jaar ben ik toch dood’

De bewuste schoorsteen.

Gertjan van Geen
Leiden

Hoewel de niet gebruikte schoorsteen op zijn dak aantoonbaar de oorzaak is van lekkages in zijn huis aan de Kalvermarkt, mag Bart Jonges het gevaarte niet afbreken. ,,Dan laat ik het monument toch verrotten. Over twintig jaar stort het in, maar dan ben ik toch dood’’, zegt Jonges.

Door de klimaatverandering en daaraan gepaarde steeds regelmatigere stortbuien, kan de te smalle bakgoot die Jonges met zijn buurman deelt de afwatering niet aan. Bij echt hevige stortbuien loopt het water in de woonkamer langs de muren. Dat komt doordat er een schoorsteen staat, die een deel van de ruimte inneemt en niet meer in gebruik is. Ooit hadden Jonge en zijn partner Anky Fokker een houtkachel, maar die hebben ze afgekoppeld omdat hout verbranden slecht voor het milieu is.

De Welstandscommissie staat niet toe dat de schoorsteen omver gehaald wordt, wat het probleem zou oplossen. Hoewel het bouwwerk vanaf de straat niet te zien is, zit het vast aan een monument. Dat de schoorsteen pas in de jaren tachtig van de vorige eeuw werd opgetrokken, terwijl het huis uit de 17de eeuw stamt, doet daarbij niet ter zake.

Artikel

Een artikel over de problematiek in het Leidsch Dagblad leidde tot schriftelijke vragen van Julius Terpstra (CDA) en Mitchell Wiegand Bruss van Studenten voor Leiden aan het college van burgemeester en wethouders, waarbij de regels voor het opknappen van gemeentelijke monumenten ook aan de orde kwamen. Het stadsbestuur liet weten dat het, vanuit het woongenot en het behoud van het monument, van belang was dat de lekkage snel verholpen wordt. ’Het plan is besproken in de vergadering van de Welstands- en Monumentencommissie. De commissie adviseerde positief op het verhelpen van de lekkage, maar negatief op het verwijderen van de schoorstenen’.

Oplossingen

Verschillende oplossingen - waaronder het smaller maken van de onderkant of de zinken goot aan de zijkanten hoger uit te

voeren, zodat de goot niet kan overlopen - werden aangedragen, maar die handreiking slaat Jonges in de wind. Hij voelt zich gepiepeld door de Welstandscommissie. ,,We worden gewoon door een arrogant iemand die zijn ego wil strelen tegengewerkt. Wat ze voorstellen is façadebouw. Daar ga ik niet een hoop geld aan uitgeven. Als je de zijkanten van een goot verhoogd, gaat het water wervelen en slaat het alsnog eroverheen. Dat biedt geen soelaas.’’

Als er geen oplossing komt die naar zijn zin is, gooit Jonges zijn kont tegen de krib. De wet is er om een monument te beschermen en monumenten zijn er om de aanblik van de mooie stad te behouden, maar nu ga ik dwars liggen. Alles blijft lekker staan en dan rot de zaak maar gewoon weg. Dan stort de hele boel over twintig jaar toch in? Ik ben 75, tegen die tijd ben ik toch al dood.’’

Evaluatie

Tersptra en Bruss vroegen zich met het oog op dergelijke (nieuwe) problemen als gevolg van klimaatverandering ook af in hoeverre de welstandsregels verduurzaming van monumenten in de weg zitten. Het college laat weten daar naar te willen kijken.

’De regels in de welstandsnota zullen in het najaar van 2022 worden geëvalueerd. Dan kan worden gekeken naar eventuele belemmeringen in het kader van verduurzaming bij woningen binnen het beschermd stadsgezicht’.

Die evaluatie gebeurt nog dit jaar.

Meer nieuws uit Leiden

Net Binnen

Ombudsteam

Ons Ombudsteam springt in de bres voor de consument.