Tegen de noordelijk grenzen van Leiden ligt de Leidse Hout. Het park werd tussen 1928 en 1940 aangelegd, maar de eerste plannen stammen al van tien jaar eerder.

In 1919 had Neerlandicus en politicus Johannes Knuttel al het idee om een recreatie- en wandelpark aan te leggen. Het moest een echt volkspark worden, een plek voor iedereen. Van zijn plannen kwam in eerste instantie helaas niets terecht.

Pas in 1925 kwam hier verandering in. Johan de Koster, eigenaar van Meelfabriek De Sleutels, doneerde 11500 gulden voor de aanleg van het park. Na deze donatie en na oprichting van stichting Fonds Wandelparken begonnen steeds meer mensen schenkingen te doen.

Eind 1926 is het uiteindelijk zover. De gemeente stelt een terrein onder de Maredijk ter beschikking, waarna een wandelpark wordt gerealiseerd naar het ontwerp van landschapsarchitect Klaas Cornelis van Nes. Er worden onder andere vijvers, speeltuinen, en bloemenweiden aangelegd.

In het park worden ook allerlei recreatiegebouwen als kiosken en een theeschenkerij gerealiseerd. In 1931 wordt de Leidsche Hout officieel geopend. In 1940 werd het uitgebreid met een sportpark. Eén van de opvallendste bouwwerken in de Leidse Hout is de Waterlelie aan de rand van de grote vijver. Deze muziektent is een relatief recente toevoeging. Het werd in 1996 gebouwd naar het ontwerp van Anneke Janson ter vervanging van de in 1938 gesloopte muziektent. Inmiddels is de stijlvolle Waterlelie niet meer uit de Leidse Hout weg te denken.