Oma Elisabeth Demmendal-Sanders (86) eiste twee weken geleden bij de rechtbank dat haar kleinkinderen, die in het achterhuis wonen, de boerderij nog dit jaar zouden verlaten. ,,Ik wil nu het achterhuis terug om te redden wat er nog te redden valt’’, zei ze. ,,Het is slecht onderhouden en ze hebben er een klerezooi van gemaakt. Ik wil snel aan de slag met het opknappen van de boerderij. Zo veel tijd heb ik niet meer.’’

De kleinkinderen vertelden de rechter dat het hen zwaar viel om de boerderij waar zij opgroeiden te verlaten en dat zij niet weten waar ze dan heen moeten. Ook het afscheid nemen van de dieren van hun moeder - pony’s, honden, katten en kippen - valt hen zwaar. ,,Elk dier dat weggaat, is een stukje van je moeder dat je kwijtraakt’’, zei hun grote zus Arlyna.

Hun advocaat Reinja Ottens vroeg de rechtbank om de kleinkinderen een redelijk termijn te geven om ander onderdak te vinden. ,,Ik snap best dat mevrouw zegt: ik wil dat er een keer een einde aan komt, maar ze hebben niet zomaar vervangende huisvesting.’’

Blijkens het vonnis is de rechtbank van mening dat een jaar een redelijke termijn is. De kleinkinderen moeten uiterlijk op 18 oktober volgend jaar vertrokken zijn, ’met alle dieren’.