De Stadsfotograaf: Bekendste travestiet van Leiden

Alexander Duivenvoorden en Chiara Mars
Leiden

37 masterstudenten Journalistiek en Nieuwe Media van de Universiteit Leiden zijn dit jaar de Leidse stadsfotograaf. In hun foto’s gaan ze op zoek naar ’Leiden in extremen’. Elke week publiceert Leidsch Dagblad een foto van de groep stadsfotografen, die in tweetallen aan hun beelden werken. Deze week: De bekendste travestiet van Leiden.

Ik vind het allebei klotewoorden", antwoordt Lorenzo van Beek (46) op de vraag of hij nu drag queen of travestiet is. "Een drag queen is een man in een jurk met paars haar, zes tatoeages en hele grote nepborsten; een soort clown. Een travestiet is over het algemeen een heteroseksuele man die denkt: het is vrijdag, ik moet een jurk aan, ik voel me vrouw en wil zo gezien worden. Ik val binnen de categorie female impersonator - iemand die eruitziet als een vrouw, maar waarbij het om het optreden gaat."

Zijn debuut als alter ego Christine Carrington maakte Van Beek meer dan een kwart eeuw geleden, toen hij twintig was. Een van zijn vrienden stelde destijds voor om verkleed als een drietal vrouwen mee te doen aan een optreden bij de homokroeg COC Leiden. "Dat was de geboorte van The Alley Girls."

Aan het podium was Van Beek toen al gewend, aangezien hij professioneel danste. "Mijn moeder maakte daarvoor de jurken van mijn danspartners." Ook bij Carrington stond ze - mét naaimachine - langs de lijn. Sinds de oprichting van The Alley Girls verzorgde zij namelijk hun garderobe, waaronder de lilakleurige jurk die Carrington draagt als ze een deel van haar garderobe laat zien. "Mijn moeder is mijn grootste voorbeeld. De navelstreng is nooit doorgeknipt. Zij heeft mij altijd gesteund, dat is het grootste cadeau dat je kunt krijgen."

Zij stond er voor open, maar bij vreemden gaat dat soms anders. "Als je als homo over straat loopt roepen mensen soms van alles naar je." Wanneer hij als Carrington optreedt heeft hij daar nooit last van. "Wij zijn één en dezelfde persoon, maar als ik Christine ben word ik anders behandeld. Dat vind ik eigenaardig. Met mijn make-up op ben ik in de ogen van anderen een artiest. Dan dragen mensen me op handen en willen ze een handtekening, terwijl ze je een half uur eerder nog net niet in je gezicht spugen."

Geloofshuis

Het 'optreden' dat hem het meeste is bijgebleven vond plaats op een wel heel bijzondere locatie. "Voor mijn programma 'Het Nachtelijk Gesprek' interviewde ik een dominee van de Remonstrantse kerk." Hij verzekerde Carrington ervan dat ook zij welkom is in zijn geloofshuis. En zo geschiedde. "Voor zeshonderd man heb ik mijn verhaal gedaan in de Hooglandse kerk. De belangrijkste boodschap? In de bijbel staat: heb uw naasten lief. Er staat niet: heb uw naasten lief, behalve als ... Iedereen hoort erbij, ook als je toevallig op hetzelfde geslacht valt en soms verkleed gaat als vrouw."

"Kerkbezoekers mochten na afloop van de toespraak met me op de foto, mits zij het niet erg zouden vinden als hun zoon, dochter of kleinkind ook wil doen wat ik doe. Wie dat niet zag zitten, kon via een achterdeur de kerk verlaten." Niemand gebruikte die tweede uitgang en nog steeds spreken aanwezigen hem op straat aan over de indruk die hij achterliet. "Kerkgangers zeggen dan dat ze heel anders naar travestie zijn gaan kijken. Daar deed ik het natuurlijk voor. Al heb ik er maar één gewonnen, is mijn doel in het leven al bereikt."

Op Instagram kunt u tips en ideeën met de studenten delen. Daarnaast verschijnt er iedere maand een podcast met de verhalen achter de foto’s.

Meer nieuws uit Leiden

Net Binnen

Ombudsteam

Ons Ombudsteam springt in de bres voor de consument.