Al 19 jaar loopt Mark (57) op blote voeten door Leiden. Dit is niet gestart door een bijzondere overtuiging of de drang om te aarden, maar heel simpel, door een ontstoken teen.

Toen Mark in een depressie belandde ging hij veel vaker lopen en werd fulltime in pak naar zijn werk vervangen door fulltime op blote voeten door Leiden. De afgelopen 5 jaar liep hij elke dag 11 km door Leiden en omstreken. Bijna elke dag. "Niet als ik naar een plechtigheid ga hoor, een begrafenis of een verjaardag. Het gaat dan niet om mij, en als ik op blote voeten aankom leidt dat toch af van waar het om gaat."

Zeven paar

Je zou het misschien niet gelijk verwachten, maar Mark heeft namelijk minstens evenveel schoenen als ieder ander mens, zo ongeveer zeven paar. Onderzoek van Daniel Lieberman, hoogleraar evolutionaire biologie aan Harvard, laat zien dat je anders gaat lopen wanneer je op blote voeten loopt. Met schoenen land je vaak met een dreun op je hiel en wanneer je vaak op blote voeten loopt verdeel je de dreun beter over de midden- of voorvoet wat dan een natuurlijke schokdemper is. Mark geeft aan niet het idee te hebben anders te zijn gaan lopen sinds hij geen schoenen draagt, maar wie weet, het voelt lekker in ieder geval.

We beginnen onze wandeling in de Brugsteeg. Een lekkere plek om ons blote voeten avontuur de starten vertelt Mark. Ook de Stadsfotograaf trekt de schoenen uit. Hier is de ondergrond bedekt met kinderkopjes, het mooie daaraan is dat er geen scherven en sigarettenpeuken op blijven liggen, maar allemaal tussen de voegen vallen.

Onderweg worden we veel aangesproken, geen voorbijganger loopt langs zonder om te kijken. "Het werkt drempelverlagend. Mensen benaderen je veel opener dan wanneer je op schoenen loopt. Dat is echt een eye-opener voor mij geweest."

Wij zijn gefixeerd op de grond om nergens in te stappen en zien vooral veel stenen, maar weinig van de stad. Mark ziet dit anders: "Je krijgt meer informatie over je omgeving hè." Dit klopt ook want voetzolen tellen 200.000 zenuwuiteinden, een wandeling op blote voeten zal dus veel vertellen over de ondergrond. Wanneer we even de zon in lopen op de Koornbrug voelen wij dan ook meteen de warmte van de grond onder onze blote voeten wat een heerlijk gevoel geeft. Wanneer wij de kou en vochtigheid van de Leidse straatjes voelen, vertellen onze voeten ons dat we door steegjes lopen waar weinig zon komt.

Na bijna een uur te hebben gewandeld door de binnenstad van Leiden merken wij dat we vaart minderen en onze voeten klompjes worden. Mark kijkt er niet meer van op of om en stapt flink door. De binnenstad van Leiden is ondertussen makkelijk voor hem met de klinkers en kinderkopjes als bestrating. De uitdaging zit voor hem nog in de kiezels. Want zelfs voor een gevorderde blotevoetenwandelaar is een kiezelpad nog even de tanden op elkaar bijten.

Op Instagram kunt u tips en ideeën met de studenten delen. Daarnaast verschijnt er iedere maand een podcast met de verhalen achter de foto’s.